Idylle à Bois-le-Roy - Fernandel

Quand j’ai rencontré Denise, ce ne fut pas comme dans les

Romans

Dans une gondole à Venise, on s’est connu tout boniment:

Sur un petit banc de bois, dans le bout du bois de

Bois-le-Roi

On s’est regardé plein d'émoi, elle et moi…

Je dis: «Voulez-vous que je m’assoie, près de vous sur le

Petit banc de bois?»

Elle me fit à demi-voix: «Oui, ma foi»

Je lui caressais les doigts, je lui fit du pied trois fois

Lui disant: «Depuis que je vous vois, de tous mes yeux je

Vous vois!»

Elle sourit l’air ingénue, et voilà comment on s’est

Connu

Sur un petit banc de bois, dans le bi du bout du bois de

Bois-le Roi

Y’a des amants qui dessinent leurs noms sur le tronc d’un

Sapin

Nous, avec une clef de sardine, on gravât le sien et le

Mien

Sur un petit banc de bois, dans le bout du bois de

Bois-le-Roi

Ça nous a remplit d'émoi, elle et moi…

J’ai dit: «Veux-tu qu’on se tutoie, dans le bout du bois de

Bois-le Roi?»

Elle répondit: «Je veux bien moi, dis moi toi!»

Je lui dit j’ai le coeur qui flamboie, j’ai la tête qui

Tournoie

Et j’embrassais son minois, doux comme une peau de chamois

Elle dit: «Oui» les yeux fermés, et voilà comment on s’est

Aimés

Sur un petit banc de bois, dans le bi du bout du bois de

Bois-le Roi

Huit jours après cette ivresse, je revins encore pour la

Voir

Songeant à ma folle maîtresse, je me disais plein

«Sur un petit banc de bois, dans le bout du bois de

Bois-le-Roi

On va se ré-aimer quelle joie, elle et moi…»

Mais soudain, je l’aperçois, dans le bout du bois de

Bois-le-Roi

Avec mon ami Dubois, sur le banc de bois

Il lui caressait les doigts, et la taille et je ne sais

Quoi

J’ai vu rouge et hors de moi, j’ai cassé le banc de bois

Ça les a bien embêté, et voilà comment on s’est

Quittés

Devant les morceaux du banc de bois, dans le bi du bout du

Bois de Bois-le-Roi

Toen ik Denise ontmoette, was het niet zoals in de

Romans

In een gondel in Venetië leerden we elkaar terloops kennen:

Op een klein houten bankje, aan het eind van het bos van

Bois-le-Roi

We keken elkaar vol emotie aan, zij en ik...

Ik zei: "Wil je dat ik naast je zit op de

Kleine houten bank?

Ze zei zachtjes tegen me: "Ja, mijn geloof"

Ik streelde haar vingers, schopte haar drie keer

Zeggen tegen hem: "Sinds ik je zag, met al mijn ogen ik

Zie je!"

Ze lacht oprecht, en zo kwamen we verder.

Bekend

Op een klein houten bankje, in de bi aan het eind van het bos van

Drink de koning

Er zijn geliefden die hun naam op de kofferbak van een

Spar

Wij, met een sardinesleutel, hebben we zijn en de gegraveerd

De mijne

Op een klein houten bankje, aan het eind van het bos van

Bois-le-Roi

Het vervulde ons met opwinding, zij en ik...

Ik zei: "Wil je afspreken aan de andere kant van het bos van

De koning drinken?

Ze antwoordde: "Ik wil mij, vertel me jou!"

Ik vertel hem dat mijn hart in brand staat, mijn hoofd in brand staat

Toernooi

En ik kuste haar gezicht, zacht als gemzen

Ze zei "Ja" met haar ogen dicht, en zo konden we verder.

Geliefd

Op een klein houten bankje, in de bi aan het eind van het bos van

Drink de koning

Acht dagen na die dronkenschap kwam ik weer terug voor de

zien

Denkend aan mijn gekke meesteres, dacht ik vol

"Op een klein houten bankje, aan het eind van het bos van

Bois-le-Roi

We gaan weer van elkaar houden, wat een vreugde, zij en ik..."

Maar plotseling zie ik hem, aan het einde van het bos van

Bois-le-Roi

Met mijn vriend Dubois, op de houten bank

Hij streelde haar vingers, en haar taille en ik weet het niet

Wat

Ik zag rood en uit mij brak ik de houten bank

Het maakte ze echt kwaad, en zo kwamen we verder.

Links

Voor de stukken van de houten bank, in de bi aan het einde van de

Bois-le-Roi-bos