Collector - Felix Marc

Her beauty confuses me

I couldn’t follow all

Her moods sometimes

She is my secret guest

I used to have daydrems about her

But I can’t ever get to know her

(in the ordinary way)

Miney let’s you do whatever you want

Collector

Self Rejector

Anti-Life, Anti-Art, Anti-Everything

Collector

THe lonely wolf

Why do you take all life out of life?

Time in prison is endless time

There was a silence I spoke

As plain as words

Away from night

From what I want to be

Awoke and found myself

Alone in this crypt

Your love is desperately

Have you ever had before a living beauty

You’ve ended — you don’t even share it

All alone you are and all alone you die

I won’t give in — Your love is just a lie

You’ve pinned me in this little room

I shan’t struggle — is it day or night

Trapped in this crypt

Alive in the way that death is alive

Having her was enough — nothing needed doing

I’m waiting for you to do something

All these people searching

And we knowing the answer

Why do you kill all the beauty?

And I knew more and more

I couldn’t let her go

And noblesse oblige all over again

Choose the common life

Coose to be alive

You’re so without mercy

Haar schoonheid brengt me in de war

Ik kon niet alles volgen

Haar stemmingen soms

Ze is mijn geheime gast

Ik had dagdromen over haar

Maar ik kan haar nooit leren kennen

(op de gewone manier)

Miney laat je doen wat je wilt

Verzamelaar

Zelfverwerper

Anti-leven, anti-kunst, anti-alles

Verzamelaar

De eenzame wolf

Waarom haal je al het leven uit het leven?

Tijd in de gevangenis is eindeloze tijd

Er viel een stilte die ik sprak

Zo duidelijk als woorden

Weg van de nacht

Van wat ik wil zijn

Ontwaakte en vond mezelf

Alleen in deze crypte

Je liefde is wanhopig

Heb je ooit een levende schoonheid gehad?

Je bent geëindigd - je deelt het niet eens

Helemaal alleen ben je en helemaal alleen sterf je

Ik geef niet toe — Je liefde is gewoon een leugen

Je hebt me vastgezet in deze kleine kamer

Ik zal niet worstelen - is het dag of nacht?

Gevangen in deze crypte

Levend zoals de dood leeft

Haar hebben was genoeg — niets hoefde te doen

Ik wacht tot je iets doet

Al deze mensen die zoeken

En we weten het antwoord

Waarom vermoord je al het moois?

En ik wist steeds meer

Ik kon haar niet laten gaan

En nobele verplicht alles opnieuw

Kies het gewone leven

Koos om te leven

Je bent zo zonder genade