The Muse - Felix Marc

My friend, where have you gone

Only tears to dwell upon

And they keep saying

Your life will show

My heart, your mind is wrong

Only stars to carry on

And they keep saying your

Nights will glow

The touch, the wolf within

Only doubts to calm the storm

And they keep saying

The crack will go

There she goes

A metaphor in disguise

Her thoughts are never sleeping

Fill me with your life

And leave me in your keeping

The inspiration game

She plays without retrieving

And in the finest hour

She takes without deceiving

«I just love this song!»

My flesh, your hunting prey

Only words to seal the wounds

And they keep saying

The blood will flow

The kiss, the demon mask

Only fragments inside my brain

And they keep saying

To let you go

Mijn vriend, waar ben je gebleven?

Alleen tranen om bij stil te staan

En ze blijven maar zeggen

Je leven zal het laten zien

Mijn hart, je geest is verkeerd

Alleen sterren om door te gaan

En ze blijven je zeggen

De nachten zullen gloeien

De aanraking, de wolf van binnen

Alleen twijfels om de storm te kalmeren

En ze blijven maar zeggen

De scheur zal verdwijnen

Daar gaat ze

Een vermomde metafoor

Haar gedachten slapen nooit

Vul me met je leven

En laat mij in uw bewaring

Het inspiratiespel

Ze speelt zonder apporteren

En in het beste uur

Ze neemt zonder te bedriegen

«Ik hou gewoon van dit nummer!»

Mijn vlees, je jachtprooi

Alleen woorden om de wonden te verzegelen

En ze blijven maar zeggen

Het bloed zal stromen

De kus, het demonenmasker

Alleen fragmenten in mijn hersenen

En ze blijven maar zeggen

Om je te laten gaan