Jonny (Reprise) - Faye Webster

Jonny, who was it that said

«A white wall may seem empty

But it’s ready to be filled

And, in its readiness, needs nothing

It stands complete»

Was it you?

I don’t remember

But it makes me wonder

Jonny, why couldn’t you be ready, too?

I was ready, ready to be happy

Ready for that long look that never ends

And, now, I don’t know what to do

Yes, Jonny, I’ll say it

This is a love song, isn’t it?

Yes, well, I guess this is how it ends

A strange poem about a plain and ready white wall

One with many questions

And a dog as speechless as that same wall

And the sorrows of love’s slow passing

Goodbye, Jonny

Jonny, wie was het die zei?

"Een witte muur lijkt misschien leeg"

Maar het is klaar om te worden gevuld

En heeft in zijn gereedheid niets nodig

Het staat compleet»

Was jij het?

Ik weet het niet meer

Maar ik vraag me af

Jonny, waarom kon jij ook niet klaar zijn?

Ik was klaar, klaar om gelukkig te zijn

Klaar voor die lange blik die nooit eindigt

En nu weet ik niet wat ik moet doen

Ja, Johnny, ik zal het zeggen

Dit is een liefdeslied, nietwaar?

Ja, nou, ik denk dat dit is hoe het eindigt

Een vreemd gedicht over een effen en klaar witte muur

Een met veel vragen

En een hond zo sprakeloos als diezelfde muur

En het verdriet van het langzame verstrijken van de liefde

Tot ziens, Johnny