Last of His Kind - Faminehill

I will bury myself

to hide from all of you

i was the air and you were the fire

burning from below

you used me up the brigthness fades

only the muzzle fire lights the bullet running free

there are too much of you

it makes no sense to me

how you all never known nothing about morality

this is my tender confession

of what i figured out

distress, bitterness, agression

howers inside and runs around

blood on your hands, deny, it wasn’t you, wash it, there’s clean water from the

tap

there’s a difference between man and beast

called compassion most of you never heard of it

i had an idea but that’s impossible to make it all alone

being calm feels odd to me after all we’ve been going through

my spinal is breaking but it’s still in my back

how can you stand with such confidence

it never ment a problem to steal what isn’t yours

you think you’re going forward but you’re closing open doors

and i see as our life will fucking fall apart

because those days are gone

when we were all about to help each other

in the struggeling moment

these values were the basic of our goodness and our happiness

but now they’re gone forever

i will keep myself asleep

there’s nothing to be affraid of

even nightmares are better than awake

this was my tender confession

of what i figured out

distress bitterness agression

howers inside and runs around

it’s a shame but i have to admit it

that we are all the fucking same

vicious circle of our downfall

It’s a shame but i have to admit it vicious circle of our down fucking fall

Ik zal mezelf begraven

om voor jullie allemaal te verbergen

ik was de lucht en jij was het vuur

van onderaf brandend

je hebt me opgebruikt, de helderheid vervaagt

alleen het vuur van de snuit verlicht de kogel die vrij rondloopt

er zijn te veel van jou

het heeft geen zin voor mij

hoe jullie allemaal nooit iets hebben geweten over moraliteit

dit is mijn tedere bekentenis

van wat ik bedacht heb

verdriet, bitterheid, agressie

huilt binnen en rent rond

bloed aan je handen, ontken dat jij het niet was, was het, er is schoon water uit de

tik

er is een verschil tussen mens en dier

medeleven genoemd, de meesten van jullie hebben er nog nooit van gehoord

ik had een idee, maar dat is onmogelijk om het helemaal alleen te maken

kalm zijn voelt vreemd voor mij na alles wat we hebben meegemaakt

mijn ruggengraat breekt, maar hij zit nog in mijn rug

hoe kun je met zoveel vertrouwen staan?

het is nooit een probleem om te stelen wat niet van jou is

je denkt dat je vooruit gaat, maar je sluit open deuren

en ik zie dat ons leven verdomme uit elkaar zal vallen

omdat die dagen voorbij zijn

toen we elkaar allemaal wilden helpen

in het worstelende moment

deze waarden vormden de basis van onze goedheid en ons geluk

maar nu zijn ze voor altijd weg

ik zal mezelf in slaap houden

er is niets om bang voor te zijn

zelfs nachtmerries zijn beter dan wakker

dit was mijn tedere bekentenis

van wat ik bedacht heb

nood bitterheid agressie

huilt binnen en rent rond

het is jammer, maar ik moet het toegeven

dat we allemaal hetzelfde zijn

vicieuze cirkel van onze ondergang

Het is jammer, maar ik moet toegeven dat het een vicieuze cirkel is van onze verdomde val