Estrada de santana - Fagner

Quem ouviu o passarinho cantar

Ao meio dia no silêncio de um lugar

Sozinho e sozinho esperou

Que a noite trouxesse a esperança de um sonho

E a companhia do luar

Sabe o tamanho da estrada que há na frente

Desaparece num mato sem fim

Sem jamais entender o que alguém perdeu

E perdeu e ficou assim

Assim eu sei, felicidade

Não posso te encontrar

Eu te quero, eu te espero

Mas sou eu que não posso voltar

Não, não, não corro a estrada velha de Santana

Não, não, não passo o cemitério do Alecrim

Cada braço de riacho engana

Traz na água uma cantiga assim

Quem ouviu o passarinho cantar

E a companhia do luar

Assim eu sei, felicidade

Não posso te encontrar

Eu te quero, eu te espero

Mas sou eu que não posso voltar

Die het vogeltje hoorde zingen

's Middags in de stilte van een plaats

Alleen en alleen wachtte

Moge de nacht de hoop op een droom brengen

En het maanlichtbedrijf

Kent u de grootte van de weg die voor u ligt

Verdwijnt in een eindeloos bos

Zonder ooit te begrijpen wat iemand verloor

En het verloor en het was zo

Dus ik weet het, geluk

Ik kan je niet vinden

Ik wil je, ik wacht op je

Maar ik ben het die niet terug kan

Nee, nee, ik rijd niet over de oude weg naar Santana

Nee, nee, ik kom niet langs de begraafplaats van Alecrim

Elke tak van de stroom bedriegt

Breng zo'n liedje in het water

Die het vogeltje hoorde zingen

En het maanlichtbedrijf

Dus ik weet het, geluk

Ik kan je niet vinden

Ik wil je, ik wacht op je

Maar ik ben het die niet terug kan