Carlo martello - Fabrizio De André

Re Carlo tornava dalla guerra

lo accoglie la sua terra cingendolo d’allor.

Al sol della calda primavera

lampeggia l’armatura del Sire vincitor.

Il sangue del Principe e del Moro

arrossano il cimiero d’identico color

ma pi che del corpo le ferite

da Carlo son sentite le bramosie d’amor.

«Se ansia di gloria, sete d’onore

spegne la guerra al vincitore

non ti concede un momento per fare all’amore.

Chi poi impone alla sposa soave

di castit la cintura ahim grave

in battaglia pu correre il rischio di perder la chiave».

Cos si lamenta il re cristano

s’inchina intorno il grano, gli son corona i fior.

Lo specchio di chiara fontanella

riflette fiero in sella dei Mori il vincitor.

Quand’ecco nell’acqua si compone

mirabile visione il simbolo d’amor

nel folto di lunghe trecce bionde

il seno si confonde ignudo in pieno sol.

«mai non fu vista cosa pi bella

mai io non colsi siffatta pulzella»

disse re carlo scendendo veloce di sella.

«Deh, cavaliere non v’accostate

gi d’altri gaudio quel che cercate

ad altra pi facile fonte la sete calmate».

Sorpreso da un fare s deciso

sentendosi deriso re Carlo s’arrest

ma pi dell’onor pot il digiuno

fremente l’elmo bruno il sire si lev.

Codesta era l’arma sua segreta

da Carlo spesso usata in gran difficolt

alla donna apparve un gran nasone

un volto da caprone, ma era Sua Maest.

«Se voi non foste il mio sovrano»

Carlo si sfila il pesante spadone

«non celerei il disio di fuggirvi lontano.

Ma poich siete il mio signore»

Carlo si toglie l’intero gabbione

«debbo concedermi spoglia ad ogni pudore».

Cavaliere lui era assai valente

ed anche in quel frangente d’onor si ricopr

e giunto alla fin della tenzone

incerto sull’arcione tent di risalir.

Veloce lo arpiona la pulzella

repente una parcella presenta al suo signor

«deh, proprio perch voi siete il sire

fan cinquemila lire, un prezzo di favor».

«E' mai possibile, porco d’un cane,

che le avventure in codesto reame

debban risolversi tutte con grandi puttane.

Anche sul prezzo c' poi da ridire

ben mi ricordo che pria di partire

v’eran tariffe inferiori alle tremila lire».

Ci detto, ag da gran cialtrone

con balzo da leone in sella si lanci

frustando il cavallo come un ciuco

tra i glicini e il sambuco il re si dilegu.

Re Carlo tornava dalla guerra

l’accoglie la sua terra cingendolo d’allor.

Al sol della calda primavera

lampeggia l’armatura del sire vincitor.

Koning Charles keerde terug uit de oorlog

zijn land verwelkomt hem en omringt hem met die tijd.

In de zon van de warme lente

het harnas van de zegevierende Sire flitst.

Het bloed van de prins en de Moor

ze maken de top van dezelfde kleur rood

maar meer dan de wonden van het lichaam

van Carlo wordt het verlangen naar liefde gevoeld.

"Als je verlangt naar glorie, dorst dan naar eer"

dooft de oorlog tegen de overwinnaar

geeft je geen moment om te vrijen.

Wie legt het dan op aan de lieve bruid

de gordel van kuisheid, helaas, graf

in de strijd kan hij het risico lopen de sleutel te verliezen ».

Zo klaagt de christelijke koning

het koren buigt zich om, de bloemen worden gekroond.

De heldere fonteinspiegel

weerspiegelt trots de overwinnaar in het zadel van de Moren.

Wanneer het is samengesteld in het water

bewonderenswaardige visie het symbool van liefde

in de dikke lange blonde vlechten

de borst is verward naakt in de volle zon.

"Nooit was er iets mooiers gezien"

Ik heb nog nooit zo'n meid betrapt "

zei koning Charles, terwijl hij snel uit het zadel stapte.

"O, ridder, kom niet in de buurt"

wat je zoekt is al andere vreugde

naar een andere gemakkelijkere bron, les je dorst ».

Verrast door een beslissende actie

zich bespot voelen, King Charles stopte

maar meer dan eer was vasten

de bruine helm trilde, de vader stond op.

Dit was zijn geheime wapen

vaak gebruikt door Carlo in grote moeite

een grote neus verscheen aan de vrouw

een geitenkop, maar het was Zijne Majesteit.

"Als je niet mijn soeverein was"

Carlo neemt het zware zwaard af

«Ik zou het verlangen om van je weg te lopen niet verbergen.

Maar aangezien u mijn heer bent "

Carlo doet de hele schanskorf af

"Ik moet mezelf naakt toelaten tot alle bescheidenheid".

Ridder hij was zeer capabel

en zelfs op dat moment van eer bedekte hij zichzelf

en kom tot het einde van de strijd

onzeker over het zadel dat hij probeerde op te gaan.

De meid harpoeneert hem snel

berouw hebben over een pakket cadeaus aan zijn heer

«Deh, juist omdat jij de vader bent

voor vijfduizend lire, een voorkeursprijs ».

"Is het ooit mogelijk, varken van een hond,

dan avonturen in dit rijk

ze moeten allemaal worden opgelost met grote hoeren.

Ook over de prijs valt er iets over te zeggen

nou, dat herinner ik me nog voordat ik wegging

er waren tarieven onder de drieduizend lire".

Vertelde ons, gedraag je als een grote schurk

spring als een leeuw in het zadel

het paard zweepslagen als een ezel

tussen de blauweregen en de oudere verdwijnt de koning.

Koning Charles keerde terug uit de oorlog

zijn land verwelkomt het en omringt het met die tijd.

In de zon van de warme lente

het harnas van de overwinnaar flitst.