Architect Of Pain - Exodus

Let me paint you a portrait of a man

Whose very name would define in times to come all things profane

Born unto privilege child of aristocracy

So tender the young mind, yet so unclean

His was a heart of darkness that beat within his chest

Breathing life into the crimes he’d manifest

Imp of the perverse on a bloody path he trods

Scribe of the unthinkable the Marquis de Sade

Outraging the laws of hate and narcissism

That to fight the inclination’s but in vain

Nature inspires our tastes bizarre

She paints them only as they are

From the darkest corners of the mind as real

As the morning sun shall rise, just the same

He wove his written word with threads of flesh throughout

He promised things so frightening they’ll turn you inside out

When terror’s grip has set your soul is set aflame

Behold the architect of pain

Unearthing fantasies too savage to reveal

Twisting your world with visions centuries concealed

Was he philosopher or was he just insane?

Behold the architect of pain

Each tale black as pitch dressed in the colors of hell

Your dreams will fill with the sounding of the knell

Feel the looming shadow of the hungry guillotine

And you’ll be blinded by the blade’s fatal gleam

Outraging the laws of both nature and religion

Subjugation in behalf or her domain

Or so he believed with all his hate and narcissism

That to fight the inclination’s but in vain

Nature inspires our tastes bizarre

She paints them only as they are

From the darkest corners of the mind as real

As the morning sun shall rise, just the same

Nature cannot bind you, you only need to serve unto her

Harming without stint or cease at the expense of whosoever may be

Their pain becomes your paradise, your lust their demise

Forced you to recognize

The beast within, he helped you to visualize

No desire to torment flesh and bone

The mind can cause far greater destruction alone

When the seed has taken root

It grows impure, your thoughts pollute

All things please nature, she has need of our misdeeds

We serve her as we sin

The bloodier our opus

The greater her domain and her esteem for us

Outraging the laws of both nature and religion

Subjugation in behalf or her domain

Or so he believed with all his hate and narcissism

That to fight the inclination’s but in vain

Nature inspires our tastes bizarre

She paints them only as they are

From the darkest corners of the mind as real

As the morning sun shall rise, just the same

Laat me je een portret van een man schilderen

Wiens naam zou in de toekomst alle godslasterlijke dingen bepalen?

Geboren tot voorrecht kind van aristocratie

Zo teder de jonge geest, maar toch zo onrein

Hij was een hart van duisternis dat in zijn borst klopte

Leven inblazen in de misdaden die hij zou manifesteren

Imp van de perverse op een bloedig pad dat hij bewandelt

Schrijver van het ondenkbare de markies de Sade

Verontwaardiging over de wetten van haat en narcisme

Dat om de neiging te bestrijden, maar tevergeefs

De natuur inspireert onze smaak bizar

Ze schildert ze alleen zoals ze zijn

Vanuit de donkerste hoeken van de geest als echt

Terwijl de ochtendzon opkomt, precies hetzelfde

Hij weefde zijn geschreven woord met overal vleesdraden

Hij heeft dingen beloofd die zo beangstigend zijn dat ze je binnenstebuiten keren

Als de greep van de terreur je ziel heeft aangestoken, staat je ziel in vuur en vlam

Zie de architect van pijn

Fantasieën opgraven die te wreed zijn om te onthullen

Je wereld verdraaien met eeuwenlange visioenen verborgen

Was hij een filosoof of was hij gewoon gek?

Zie de architect van pijn

Elk verhaal zo zwart als pek gekleed in de kleuren van de hel

Je dromen zullen zich vullen met het luiden van de doodsklok

Voel de dreigende schaduw van de hongerige guillotine

En je wordt verblind door de dodelijke glans van het mes

Schendt de wetten van zowel de natuur als de religie

Onderwerping namens of haar domein

Of dat geloofde hij met al zijn haat en narcisme

Dat om de neiging te bestrijden, maar tevergeefs

De natuur inspireert onze smaak bizar

Ze schildert ze alleen zoals ze zijn

Vanuit de donkerste hoeken van de geest als echt

Terwijl de ochtendzon opkomt, precies hetzelfde

De natuur kan je niet binden, je hoeft haar alleen maar te dienen

Zonder enige beperking schade toebrengen of ophouden ten koste van wie dan ook

Hun pijn wordt jouw paradijs, jouw lust hun ondergang

Heb je gedwongen te herkennen

Het beest van binnen, hij hielp je te visualiseren

Geen behoefte om vlees en botten te kwellen

Alleen de geest kan veel grotere vernietiging veroorzaken

Wanneer het zaad wortel heeft geschoten

Het wordt onzuiver, je gedachten vervuilen

Alle dingen behagen de natuur, ze heeft onze wandaden nodig

We dienen haar zoals we zondigen

Hoe bloediger ons opus

Hoe groter haar domein en haar achting voor ons

Schendt de wetten van zowel de natuur als de religie

Onderwerping namens of haar domein

Of dat geloofde hij met al zijn haat en narcisme

Dat om de neiging te bestrijden, maar tevergeefs

De natuur inspireert onze smaak bizar

Ze schildert ze alleen zoals ze zijn

Vanuit de donkerste hoeken van de geest als echt

Terwijl de ochtendzon opkomt, precies hetzelfde