Cinghiali Incazzati - Ex-Otago, Dardust

Sono un’onda in un lago, una montagna al largo

So disegnare su un foglio con le parole

Sono acqua e fuoco, mi contraddico, me lo consento

Sono una casa a cielo aperto

Sono una valigia piena in una valigia più grande

Un bambino all’acquario visto dallo squalo

Sono l’ultimo ballo prima dell’addio

Sono come sono, un po' cambiato

Hey, tu, come ti senti?

Che cosa sei?

Siamo filosofi e operai

Faccendieri e disperati

Cinghiali incazzati

Ed io non sono uomo

Almeno non ne sono sicuro

Siamo filosofi e operai

Faccendieri e disperati

Cinghiali incazzati

Ed io non sono uomo

Almeno non ne sono sicuro

Sono una foto ricordo che non ho vissuto

Una storia allegra con un finale aperto

Sono un vino annacquato ma di nascosto

Sono o non sono, io non l’ho mai capito

Sono un pinocchio appeso in una Fiat Punto

Oppure un pesce rosso molto affezionato

Sono in coda all’ingresso e non so se entro

Sono un bosco in pieno centro

Siamo filosofi e operai

Faccendieri e disperati

Cinghiali incazzati

Ed io non sono uomo

Almeno non ne sono sicuro

Siamo filosofi e operai

Faccendieri e disperati

Cinghiali incazzati

Ed io non sono uomo

Almeno non ne sono sicuro

Siamo filosofi e operai

Faccendieri e disperati

Cinghiali incazzati

Ed io non sono uomo

Almeno non ne sono sicuro

Ze zijn een golf in een meer, een berg voor de kust

Ik kan woorden op papier tekenen

Ik ben water en vuur, ik spreek mezelf tegen, ik sta mezelf toe

Ik ben een openluchthuis

Ik ben een volle koffer in een grotere koffer

Een kind in het aquarium gezien door de haai

Ze zijn de laatste dans voor het afscheid

Ik ben zoals ik ben, een beetje veranderd

Hé, jij, hoe voel je je?

Wat ben je?

Wij zijn filosofen en arbeiders

Onruststokers en wanhopige mensen

Boos beren

En ik ben geen man

Ik weet het tenminste niet zeker

Wij zijn filosofen en arbeiders

Onruststokers en wanhopige mensen

Boos beren

En ik ben geen man

Ik weet het tenminste niet zeker

Ze zijn een souvenirfoto die ik niet heb geleefd?

Een vrolijk verhaal met een open einde

Ik ben een verwaterde wijn, maar in het geheim

Ik ben of ben niet, dat heb ik nooit begrepen

Ik ben een pinokkio die in een Fiat Punto hangt

Of een dolgelukkige goudvis

Ik sta in de rij bij de ingang en ik weet niet of ik naar binnen ga

Ze zijn een bos in het midden

Wij zijn filosofen en arbeiders

Onruststokers en wanhopige mensen

Boos beren

En ik ben geen man

Ik weet het tenminste niet zeker

Wij zijn filosofen en arbeiders

Onruststokers en wanhopige mensen

Boos beren

En ik ben geen man

Ik weet het tenminste niet zeker

Wij zijn filosofen en arbeiders

Onruststokers en wanhopige mensen

Boos beren

En ik ben geen man

Ik weet het tenminste niet zeker