As I Breathe The Dawn - Evereve

Pain over my soul, another morning gleams outside the world

A new day’s dew moves in, what do I breathe?

What paralyses me?

As I inhale the cold air from the world’s lung

I cast my being far away from me

In a crystal sphere on the ground I see my life

On my knees I kiss the death with all her beauty

In the frosty beginning of the autumn’s dawn

When nature dies away from earth

White fog above the meadows is the border behind my eyes

Let me know that your downfall is my birth

Grey light shines through dead trees

Takes away the brown leaves in the end

My mother’s garden sleeps its lust away

Her will lies motionless in my hands

Pijn over mijn ziel, een andere ochtend glanst buiten de wereld

De dauw van een nieuwe dag komt binnen, wat adem ik in?

Wat verlamt mij?

Terwijl ik de koude lucht uit de longen van de wereld inadem

Ik werp mijn wezen ver van mij weg

In een kristallen bol op de grond zie ik mijn leven

Op mijn knieën kus ik de dood met al haar schoonheid

In het ijzige begin van de herfstochtend

Wanneer de natuur sterft weg van de aarde

Witte mist boven de weilanden is de grens achter mijn ogen

Laat me weten dat jouw ondergang mijn geboorte is

Grijs licht schijnt door dode bomen

Haalt uiteindelijk de bruine bladeren weg

De tuin van mijn moeder slaapt zijn lust weg

Haar wil ligt roerloos in mijn handen