Tragic Events Part III - Evelyn Evelyn, Amanda Palmer, Jason Webley

Evelyn?

Evelyn?

I just had the most terrible dream

I was walking on a street in a huge city

But all of the shops and all of the cars were empty

It was so quiet, and I knew that something was very wrong

And then I realized… you weren’t there

I called for you, but no one answered

I looked for you everywhere, Evelyn

Hush, it was only a dream

Don’t be scared

Remember, everything is going to be better soon, Evelyn

The year is 2004

«The Da Vinci Code» is the New York Times’s number one bestseller

And the bombing at the Australian embassy in Jakarta leaves eleven dead

And on an open stretch of road

Two sisters are waiting for a ride

On the eve of their 19th birthday

The twins have covertly left their circus trailer

Packing their few worldly possessions:

A change of clothes

Their painted ukulele

And a battered photograph of Bimba and Kimba

They walk nine miles under cover of night

After what seems like an endless wait

An 18-wheeled truck pulls over

And the driver, a retired professional wrestler named Tony

Offers the girls a ride

(«Hey, little ladies. Why don’t you slide on up in here, next to Tony.»)

Unskilled at small talk

The twins sit wide-eyed and silent in the front seat

The driver, who had not initially noticed the twin’s unique condition

Leaves the sisters at a gas station in Walla Walla, Washington

(«Listen, why don’t you two just hang out here for a minute

I’ll be right back…»)

Not knowing where to go

The twins walk into the nearby Don’t Tell Motel

Run by one Montgomery Lubovich

(«You girls looking for a room?»)

When it becomes apparent that they have no means to pay for their stay

Mister Lubovich offers to employ them in exchange for lodging and food

(«Well you can stay here, but it ain’t gonna be free»)

The twins are given a small cot in the corner of the boiler room

And are put to work stuffing envelopes

Licking stamps

And filling out hundreds of sweepstakes applications every day on Mister

Lubovich’s behalf

More so than ever before

The twins feel lonely at the Don’t Tell

They dream of befriending some of the other tenants

Many of whom are women their age

But whenever the shy sisters work up the courage to approach one of these

potential friends

They are met with looks of fear and disgust

(«Oh my god. Candie, that thing is looking at us» … «Ewww»)

So they busied themselves by composing songs

And practicing their ukulele technique

After 2 years at the Don’t Tell

Mister Lubovich teaches the girls to

Search for and print sweepstakes applications by themselves

On the 486 Pentium computer behind the motel’s front desk

(«Now type w-w-w dot instant win frenzy dot com»)

One day

While searching online for new sweepstakes application forms

The girls mistakenly stumble upon a social networking site

They navigate through the profiles of many musicians and performers

And see the great number of friends that they have

They are amazed, and intrigued

The twins redouble their efforts

And stay up late for a week

To perfect their singing and ukulele playing

(*snap* OW!)

Late one night

While Mister Lubovich is fast asleep

The twins creep out of the boiler room

To the front desk computer

To create their very own music profile page

Their heartbeats quicken as their first song begins to upload

Just think of all the friends we’re going to have, Evelyn

Thousands

Thousands and thousands of friends, Evelyn

I’m so excited, Evelyn

Goodnight, Evelyn

Goodnight, Evelyn

Evelien?

Evelien?

Ik heb net de meest verschrikkelijke droom gehad

Ik liep door een straat in een grote stad

Maar alle winkels en alle auto's waren leeg

Het was zo stil en ik wist dat er iets heel erg mis was

En toen realiseerde ik me... dat je er niet was

Ik heb voor je gebeld, maar niemand nam op

Ik heb je overal gezocht, Evelyn

Stil, het was maar een droom

Wees niet bang

Onthoud dat alles snel beter zal worden, Evelyn

Het jaar is 2004

"The Da Vinci Code" is de bestseller van de New York Times

En het bombardement op de Australische ambassade in Jakarta laat elf doden achter

En op een open stuk weg

Twee zussen wachten op een ritje

Op de vooravond van hun 19e verjaardag

De tweeling heeft heimelijk hun circustrailer verlaten

Hun weinige wereldse bezittingen inpakken:

Een verandering van kleding

Hun geschilderde ukelele

En een gehavende foto van Bimba en Kimba

Ze lopen negen mijl onder dekking van de nacht

Na wat een eindeloos wachten lijkt

Een 18-wielige vrachtwagen stopt

En de chauffeur, een gepensioneerde professionele worstelaar genaamd Tony

Biedt de meisjes een ritje aan

(«Hé, dames. Waarom schuif je niet naar binnen, naast Tony.»)

Onbekwaam in kleine praatjes

De tweeling zit met grote ogen en stil op de voorbank

De bestuurder, die de unieke toestand van de tweeling aanvankelijk niet had opgemerkt

Laat de zussen achter bij een tankstation in Walla Walla, Washington

(«Luister, waarom blijven jullie twee niet even hier rondhangen

Ik ben zo terug…")

Niet weten waar te gaan

De tweeling loopt het nabijgelegen Don't Tell Motel in

Gerund door één Montgomery Lubovich

(«Jij meisjes op zoek naar een kamer?»)

Wanneer blijkt dat ze geen middelen hebben om hun verblijf te betalen

Mister Lubovich biedt aan om ze in dienst te nemen in ruil voor onderdak en eten

(«Nou, je kunt hier blijven, maar het zal niet gratis zijn»)

De tweeling krijgt een klein kinderbedje in de hoek van de stookruimte

En worden aan het werk gezet om enveloppen te vullen

Postzegels likken

En elke dag honderden aanvragen voor loterijen invullen op Mister

Namens Lubovich

Meer dan ooit tevoren

De tweeling voelt zich eenzaam bij de Don't Tell

Ze dromen ervan vriendschap te sluiten met een paar andere huurders

Velen van hen zijn vrouwen van hun leeftijd

Maar wanneer de verlegen zussen de moed verzamelen om een ​​van deze te benaderen

potentiële vrienden

Ze worden begroet met blikken van angst en walging

(«O mijn god. Candie, dat ding kijkt naar ons» … «Ewww»)

Dus ze hielden zich bezig met het componeren van liedjes

En hun ukelele-techniek oefenen

Na 2 jaar bij de Don't Tell

Mister Lubovich leert de meisjes om

Zelf loterij-apps zoeken en afdrukken

Op de 486 Pentium-computer achter de receptie van het motel

(«Typ nu w-w-w punt instant win frenzy dot com»)

Op een dag

Tijdens het online zoeken naar nieuwe aanvraagformulieren voor sweepstakes

De meisjes struikelen per ongeluk op een sociale netwerksite

Ze navigeren door de profielen van veel muzikanten en artiesten

En zie hoeveel vrienden ze hebben

Ze zijn verbaasd en geïntrigeerd

De tweeling verdubbelt hun inspanningen

En blijf een week laat op

Om hun zang en ukelelespel te perfectioneren

(*knap* OW!)

Laat op de avond

Terwijl meneer Lubovich diep slaapt

De tweeling kruipt uit de stookruimte

Naar de computer bij de receptie

Om hun eigen muziekprofielpagina te maken

Hun hartslag gaat sneller als hun eerste nummer begint te uploaden

Denk maar aan alle vrienden die we gaan hebben, Evelyn

duizenden

Duizenden en duizenden vrienden, Evelyn

Ik ben zo opgewonden, Evelyn

Welterusten, Evelyn

Welterusten, Evelyn