Les Liens D'Eros (Avec Marianne Faithfull) - Etienne Daho, Marianne Faithfull

[Marianne Faithfull lit un extrait de «La vénus en fourrure»

de son grand-oncle Léopold Von Sacher-Masoch]:

«Aimer, être aimer, quel bonheur !

Et pourtant, comme tout éclat est terne,

Auprès de la félicité remplie de tourments,

Que l’on éprouve en adorant une femme qui fait de l’homme son jouet,

En devenant l’esclave d’une créature tyrannique,

Qui vous piétine impitoyablement»

Elle est là, ma vénus allongée, le corps et les poignets sanglés

Dans son imper en latex elle m’observe, comme la proie de ses projets

Attitude polaire de surface, sourire de Joconde apaisé

Elle est la main qui me cherche et me frôle, du bout de ses ongles laqués

Oh surtout ne crie pas avant d’avoir mal, me dit elle, les corps étrangers

Ont le goût capiteux du parfum des roses, du romanesque et du secret

Les liens d’Eros tout puissants, sont-ils plus attachants que les liens du cœur

Les liens d’Eros tout puissants, sont-ils plus attachants que les liens du sang

Qui est la victime de qui, dit elle, le sacrifié ou son bourreau?

Peu importe le flacon, si c’est éphémère, mais pourvu que le charme opère

Pénètre jusqu’aux fondations de mon âme, souffle t’elle, avant de céder

Libérée par l’impact de mes morsures, par la chaleur de mes baisers

Les liens d’Eros tout puissants, sont-ils plus attachants que les liens du cœur

Les liens d’Eros tout puissants, sont-ils plus attachants que les liens du sang

[Marianne Faithfull leest een fragment voor uit "La venus en fur"

van zijn oudoom Leopold von Sacher-Masoch]:

“Liefhebben, geliefd worden, wat een geluk!

En toch, daar alle glans dof is,

Naast met pijn gevulde gelukzaligheid,

Dat ervaart men bij het aanbidden van een vrouw die van een man haar speeltje maakt,

Door de slaaf te worden van een tiranniek schepsel,

Die je genadeloos vertrapt”

Daar is ze, mijn venus liggend, lichaam en polsen vastgebonden

In haar latex regenjas kijkt ze naar me, als de prooi van haar projecten

Oppervlakkige polaire houding, kalmeerde de glimlach van Mona Lisa

Zij is de hand die mij zoekt en tegen mij strijkt, met de toppen van haar gelakte nagels

Oh schreeuw niet totdat het pijn doet, zei ze tegen me, vreemde lichamen

Geniet van de bedwelmende smaak van de geur van rozen, romantiek en geheimhouding

Zijn de banden van de almachtige Eros vertederend dan de banden van het hart?

Zijn de banden van de almachtige Eros vertederend dan de banden van bloed?

Wie is het slachtoffer van wie, zegt ze, de geofferde of zijn beul?

Het maakt niet uit de fles, als het kortstondig is, maar als de charme maar werkt

Dring door tot in de fundamenten van mijn ziel, blaas je het op, voordat je toegeeft

Bevrijd door de impact van mijn beten, door de warmte van mijn kussen

Zijn de banden van de almachtige Eros vertederend dan de banden van het hart?

Zijn de banden van de almachtige Eros vertederend dan de banden van bloed?