Culmination - Esoteric

Tis nothing if not a cruel world

Again we endure

A sound that has become all too familiar

As the music plays, the curtains draw

In this script of life, the tragedy plays on

And it arrives with envy, of those still to learn

Of the questions it brings

The dawning of nature’s indifference

We are but ants without purpose

But this time, it feels different

One moment in time becomes finite

An aftermath of horror so hard to bear witness

Which only seconds before, could not be conceived

Stripped of life

Crushed and burnt

It feels unreal, yet nothing is more definite

A warning to those left behind

That each second passing by, draws us nearer

No question of if, but when

Still we move forth

To journey’s end

Dit is niets anders dan een wrede wereld

Nogmaals, we houden vol

Een geluid dat maar al te bekend is geworden

Terwijl de muziek speelt, gaan de gordijnen dicht

In dit script van het leven speelt de tragedie door

En het komt met afgunst, van degenen die nog moeten leren

Van de vragen die het met zich meebrengt

Het aanbreken van de onverschilligheid van de natuur

We zijn slechts mieren zonder doel

Maar deze keer voelt het anders

Eén moment in de tijd wordt eindig

Een nasleep van horror die zo moeilijk is om te getuigen

Wat slechts enkele seconden eerder niet kon worden bedacht

Ontdaan van het leven

Verpletterd en verbrand

Het voelt onwerkelijk, maar niets is duidelijker

Een waarschuwing voor de achterblijvers

Dat elke seconde die voorbijgaat, ons dichterbij brengt

Geen vraag of, maar wanneer

Toch gaan we verder

Tot het einde van de reis