Заложники системы - Эпитафия

У времени в плену заложники системы.

За каждым киллер — смерть крадётся по пятам.

На мушке каждый.

Под прицелом все мы.

Спасенья нет нигде — ни здесь нет и ни там.

Подземный переход.

И школа.

И больница.

И театральный зал.

Не важно, что взрывать.

Во взорванных домах какой нам сон приснится?

А сможем ли теперь спокойно где-то спать?

Огромный мир.

Один лишь миг

Из света в тьму.

Я не пойму.

Мой плач, мой крик —

Один лишь миг.

Сквозь тьму кричу:

Мой плач, мой крик —

Один лишь миг.

Я жить хочу!

Подводной лодкой «Курск» плывём по курсу в вечность,

Дорогой в никуда мечтая ни о чём.

Нас поглощает ночь, бескрайность, бесконечность.

Кого в небытие с собой мы увлечём?

Вагон летит в тоннель.

Вагон взлетает в воздух.

И ветер гарь несёт из чёрного окна.

Так остановим их, пока ещё не поздно,

Пока ещё звенит последняя струна!

Огромный мир.

Один лишь миг

Из света в тьму,

Я не пойму.

Мой плач, мой крик …

De gijzelaars van het systeem worden door de tijd gevangen gehouden.

Achter elke moordenaar sluipt de dood op de hielen.

Iedereen op de vlucht.

We worden allemaal aangevallen.

Er is nergens redding - noch hier noch daar.

Ondergrondse kruising.

En scholen.

En het ziekenhuis.

En een theaterzaal.

Het maakt niet uit wat je moet opblazen.

Wat voor droom zullen we hebben in opgeblazen huizen?

Kunnen we nu ergens rustig slapen?

Grote wereld.

Een momentje

Van licht naar duisternis.

Ik begrijp het niet.

Mijn schreeuw, mijn schreeuw

Een momentje.

Ik schreeuw door de duisternis

Mijn schreeuw, mijn schreeuw

Een momentje.

Ik wil leven!

Onderzeeër "Kursk" zeilend op de koers naar de eeuwigheid,

Weg naar nergens dromen van niets.

We worden opgeslokt door de nacht, de grenzeloosheid, de oneindigheid.

Wie nemen we mee naar het niet-bestaan?

De auto vliegt de tunnel in.

De auto gaat de lucht in.

En de wind voert brandend uit het zwarte raam.

Dus laten we ze stoppen voordat het te laat is

Terwijl de laatste snaar nog rinkelt!

Grote wereld.

Een momentje

Van licht naar duisternis

Ik begrijp het niet.

Mijn schreeuw, mijn schreeuw...