Parce que ça me Donne du Courage - Enzo Enzo

Quand l’facteur part en tournée

On l’entend toute la matinée fredonner

Parce que ça lui donne du courage

Ça lui remet le coeur à l’ouvrage

Et le peintre en bâtiment

Quand il repeint l’appartement

Chante gaiement

L’air de Guillaume Tell

Sur sa grande échelle

Parce que ça lui donne du courage

Ça lui remet le coeur à l’ouvrage

Mais le notaire qu’on voit passer

Avec son oeil glacé

Sa petite serviette, son pardessus et son air compassé

Rasant les murs du vieux Lycée

A petits pas pressés

Ah !

Qu’il est triste, triste, triste !

Alors moi quand ça ne va pas

Ben j’ai compris je chante comme ça

Tra la la

Parce que ça me donne du courage

Ça me remet le coeur à l’ouvrage

Sans tic tac l’horloge s’arrête

Et sans clochettes pas de troupeaux

Sans amour les gens s’embêtent

Sans chansons pas de coeur au boulot

Quand l’facteur part en tournée

On l’entend toute la matinée fredonner

Parce que ça lui donne du courage

Ça lui remet le coeur à l’ouvrage

Et le plongeur de la guinguette

Quand il jongle avec les assiettes

Chante à tue-tête

L’air de Miss Helyett

Et l’escarpolette

Parce que ça lui donne du courage

Ça lui remet le coeur à l’ouvrage

Monsieur Mathieu le contentieux

Trente sept rue Richelieu

Un triste lieu sombre et crasseux

Tout plein de papier bleu

Des lunettes noires qui lui font voir

Un monde sans espoir

Ah !

qu’il est triste, triste, triste !

Alors moi quand ça ne va pas

Ben j’ai compris je chante comme ça

Tra la la

Parce que ça me donne du courage

Ça me remet le coeur à l’ouvrage

Sans tic tac l’horloge s’arrête

Et sans clochettes pas de troupeaux

Sans amour les gens s’embêtent

Sans chanson pas de coeur au boulot

Als de postbode op tour gaat

We horen het de hele ochtend neuriën

Omdat het haar moed geeft

Het zet zijn hart weer aan het werk

En de huisschilder

Als hij het appartement schildert

vrolijk zingen

De lucht van William Tell

Op zijn grote schaal

Omdat het haar moed geeft

Het zet zijn hart weer aan het werk

Maar de notaris die we voorbij zien komen

Met zijn ijzige oog

Zijn handdoekje, zijn overjas en zijn benauwdheid

Het scheren van de muren van het oude Lycée

Met snelle kleine stappen

Ah!

Hoe droevig, droevig, droevig!

Dus ik als het niet goed is

Nou ik snap het, ik zing zo

Tra la la

Omdat het me moed geeft

Het zet mijn hart weer aan het werk

Zonder tikken stopt de klok

En zonder bellen geen kuddes

Zonder liefde gaan mensen zich vervelen

Zonder liedjes geen hart aan het werk

Als de postbode op tour gaat

We horen het de hele ochtend neuriën

Omdat het haar moed geeft

Het zet zijn hart weer aan het werk

En de duiker van de guinguette

Als hij met de borden jongleert

Luidop zingen

De lucht van Miss Helyett

En de schommel

Omdat het haar moed geeft

Het zet zijn hart weer aan het werk

Mr. Mathieu de rechtszaak

Zevenendertig rue Richelieu

Een trieste, donkere en vuile plek?

Allemaal vol blauw papier

Donkere bril die hem doet zien

Een wereld zonder hoop

Ah!

Hoe droevig, droevig, droevig!

Dus ik als het niet goed is

Nou ik snap het, ik zing zo

Tra la la

Omdat het me moed geeft

Het zet mijn hart weer aan het werk

Zonder tikken stopt de klok

En zonder bellen geen kuddes

Zonder liefde gaan mensen zich vervelen

Zonder lied geen hart aan het werk