The World Without Us - Entheos

Patience,

All things will come to an end in due time.

No need to hurry on,

And let the future slip away, carelessly.

As if, in passing suns, we hadn’t learned anything-

Do you remember the days we spent dreaming?

As the stars above us fall from the sky,

And the void surrounds us-

The end and beginning intertwine,

In an unparalleled descent.

We sleep easy, all in due time.

There are times when,

When the words seem so close to me,

To act upon what I cannot speak-

Color quickly running inward, we align.

Together in vision and in time.

Do I possess the ability to wander on?

To take control?

To exist, once and for all,

Against the weight of my own reflection?

All that I had ever wanted

Was to belong to something greater than

What I had ever envisioned

I have been granted the dream,

But will I ever find the courage?

In an unparalleled descent,

We sleep easy all in due time-

And I will face the dark with my mind open,

Ears to the ground-

One with every passing moment.

All that I had ever wanted

Was to belong to something greater than

What I had ever envisioned

I have been granted the dream,

But will I ever find the courage?

Geduld,

Aan alle dingen komt te zijner tijd een einde.

U hoeft zich niet te haasten,

En laat de toekomst achteloos wegglippen.

Alsof we bij voorbijgaande zonnen niets hadden geleerd...

Herinner je je de dagen dat we dromen?

Terwijl de sterren boven ons uit de lucht vallen,

En de leegte omringt ons-

Het einde en het begin verstrengelen zich,

In een ongeëvenaarde afdaling.

We slapen rustig, allemaal op tijd.

Er zijn momenten waarop,

Als de woorden me zo dichtbij lijken,

Om te handelen naar wat ik niet kan spreken-

Kleur die snel naar binnen loopt, stemmen we af.

Samen in visie en in tijd.

Heb ik het vermogen om rond te dwalen?

De controle overnemen?

Om voor eens en voor altijd te bestaan,

Tegen het gewicht van mijn eigen reflectie?

Alles wat ik ooit had gewild

Zou behoren tot iets groters dan

Wat ik me ooit had voorgesteld

Ik heb de droom gekregen,

Maar zal ik ooit de moed vinden?

In een ongeëvenaarde afdaling,

We slapen allemaal te zijner tijd-

En ik zal het donker tegemoet treden met mijn geest open,

Oren op de grond-

Een met elk voorbijgaand moment.

Alles wat ik ooit had gewild

Zou behoren tot iets groters dan

Wat ik me ooit had voorgesteld

Ik heb de droom gekregen,

Maar zal ik ooit de moed vinden?