Eld - Enslaved

Føydd i flammar i tida før tid

I muspellheimens gneistrande famm

Føydd til sjelas djupaste mørke

Før Audhumla urmor vakna

Når augo lyser av eit hat

Eldre enn gudar og menn

Då ser ein muspells ljos

Som ikkje mann kan temja

Den eldste kraft vil me aldri skjøna

Djupt ned i eldriket vil mann aldri rå

Sterkare enn daudens grep

Mektigare enn nomenes ljos

Klokare enn Fimbul-Tul

Meir svikfull enn Fårbautes son

Det som ein gong bar fram liv

Og gav oss vår Moder Jord

Skal venda attende i Surts flammar

Vår lekam skal brennast ved Ragnarok

Våre sjeler bindast i Frost og Eld

Born in a flames in the time before time

In the sparkling embrace of Muspellheim

Born to be your souls darked depths

Before Audhumla, our ancient mother awakened

When your eyes is glowing with hate

A hate older than both men and gods

Then you see the light of Muspell

To strong for any man to tame

The oldest force will man never understand

In the deepest domains of fire, man can never reign

Stronger than the grip of death

Mightier than the lights of Norns

Wiser than Fimbul-Tul

More betraying than the son of Faarbaute

That, who once brought forth life

And gave us Mother Earth

Shall return in the flames of Surt

Our flesh shall burn at Ragnarok

Our souls shall be united in FROST &FIRE

Føydd i flammar i tida for tid

Ik muspellheimens gneistrande famm

Føydd til sjelas djupaste mørke

Voor Audhumla urmor vakna

Nr augo lyser av eit hat

Eldre enn gudar og menn

D ser ein musspells ljos

Som ikkje mann kan temja

Den eldste kraft vil me aldri skjøna

Djupt ned i eldriket vil mann aldri rå

Sterkare enn daudens grep

Mektigare enn nomenes ljos

Klokare enn Fimbul-Tul

Meir svikfull enn Fårbautes zoon

Det some ein gong bar fram liv

Og gav oss vår Moder Jord

Skal venda attende i Surts flammar

Vr lekam skal brennast en Ragnarok

Vre sjeler bindast i Frost og Eld

Geboren in een vlam in de tijd voor tijd

In de sprankelende omhelzing van Muspellheim

Geboren om je zielen verduisterde diepten te zijn

Voor Audhumla ontwaakte onze oude moeder

Wanneer je ogen gloeien van haat

Een haat ouder dan zowel mannen als goden

Dan zie je het licht van Muspell

Te sterk voor elke man om te temmen

De oudste kracht zal de mens nooit begrijpen

In de diepste domeinen van vuur kan de mens nooit regeren

Sterker dan de greep van de dood

Machtiger dan de lichten van Norns

Wijser dan Fimbul-Tul

Meer verraad dan de zoon van Faarbaute

Dat, die ooit het leven voortbracht

En gaf ons Moeder Aarde

Zal terugkeren in de vlammen van Surt

Ons vlees zal branden bij Ragnarok

Onze zielen zullen verenigd zijn in VORST & VUUR