Go and Hope - Emptiness

I had always known him, and he trusted me

We didnt say things, we felt them…

Whole is sick, sick and void

Go and hope, boy…

Hope for worse, the worst is now…

Sometimes we forget the fragility of moments

To believe in this line right?

I don’t know how to tell you

But a being has disappeared

You watched him grow, and you won’t see him again

He’s been deprived of a life

Deprived to touch those dear to him

You conceived him, you loved him

But the plan changed…

Silence even sounds like it’s him

Please, forgive me for tearing you

I’d love to, like you, think I might awake

But it’s so real…

Real like ourselves breathing

Breathing no more…

He is dead, rotting there

Soon forgotten…

Ik had hem altijd al gekend en hij vertrouwde me

We zeiden geen dingen, we voelden ze...

Heel is ziek, ziek en leeg

Ga en hoop, jongen...

Hoop op erger, het ergste is nu...

Soms vergeten we de kwetsbaarheid van momenten

Om in deze lijn te geloven, toch?

Ik weet niet hoe ik het je moet vertellen

Maar er is een wezen verdwenen

Je hebt hem zien groeien en je zult hem niet meer zien

Hij is van een leven beroofd

Beroofd om degenen die hem dierbaar zijn aan te raken

Je kreeg hem, je hield van hem

Maar het plan veranderde...

Stilte klinkt zelfs alsof hij het is

Alsjeblieft, vergeef me dat ik je heb verscheurd

Ik zou graag, net als jij, denken dat ik misschien wakker word

Maar het is zo echt...

Echt zoals wij ademen

Niet meer ademen...

Hij is dood, daar rottend

Snel vergeten…