Armageddon - Emarosa

Far away from somewhere

i’d like to call it close to you

the problem is ive finally found a reason

im hoping that your safe now

now that you’ve found your way out

truth is the silence cant speak for you

theres to much to say

but words arent enough to speak for

you cant forget all these things that you know

this is the day of your reckoning

(pray for your life)

and i watched you create all of your shame

i know of a place that can

save you from the things you fear

no one will hear the things you say

i know the things that you need

i wont be the one to pull you

will you find your way back home

when everything you know is gone

tell me im the one who missed you here

what have i become

i try so hard just to forget

before the crowd of a silent mouth

like air in a dream of drowning

youll find yourself inside this moment

and confess that your at war

with what keeps you breathing

your holding your thoughts back to keep you from speaking the words

you know you cant mean in the end

if this is what you want

then this is what youll get

i watched you fall to your knees as the waves

came tumbling down crashing upon

this wreckless abandoned

hope that you painted

inside of this life you live

Ver weg van ergens

ik zou het graag dicht bij jou willen noemen

het probleem is dat ik eindelijk een reden heb gevonden

ik hoop dat je nu veilig bent

nu je je weg naar buiten hebt gevonden

de waarheid is dat de stilte niet voor jou kan spreken

er is te veel te zeggen

maar woorden zijn niet genoeg om voor te spreken

je kunt al deze dingen die je weet niet vergeten

dit is de dag van uw afrekening

(bid voor je leven)

en ik zag je al je schaamte creëren

ik ken een plek waar dat kan

je redden van de dingen waar je bang voor bent

niemand zal de dingen horen die je zegt

ik ken de dingen die je nodig hebt

ik zal niet degene zijn die aan je trekt

vind je de weg terug naar huis

wanneer alles wat je weet weg is

vertel me dat ik degene ben die je hier heeft gemist

wat ben ik geworden

ik probeer zo hard om het gewoon te vergeten

voor de menigte van een stille mond

als lucht in een droom van verdrinking

je zult jezelf in dit moment vinden

en beken dat je in oorlog bent

met wat je laat ademen

je houdt je gedachten tegen om te voorkomen dat je de woorden uitspreekt

je weet dat je het uiteindelijk niet kunt bedoelen

als dit is wat je wilt

dan is dit wat je krijgt

ik zag je op je knieën vallen als de golven

kwam tuimelen naar beneden crashen op

dit wrak verlaten

hoop dat je hebt geschilderd

binnenkant van dit leven dat je leeft