Lunatic Thirteens - Elway

We dressed up for the funeral in our nicest borrowed clothes

I put on dress shoes that I stole and ran out

And we made way through the roundabouts of a gray suburban town

The snow was scattered on the ground and I thought

Before you left did you say all you wanted to?

Before you died did you do all you meant to do?

Could you look it in the eyes when it came for you?

Tell me how it ends

Cause you lived like a tightrope walker

While I was on a phone call somewhere else

When you fell I couldn’t catch you

I was getting drunk all by myself

And the hardest part was to show up here at all

As I listened to your eulogy from that priest you didn’t know

I half wrote letters to your nonexistent ghost

Hey Jazmine are you listening?

I know I never return calls

But if you’re there at all just tell me

Was it just the dope that failed you

Or did everything just let you down?

Is there a way I could have saved you

If I was there would you still be around?

The hardest things just can’t be known at all

I don’t know the whole truth

But I know a piece was buried with you

We kleedden ons voor de begrafenis in onze mooiste geleende kleren

Ik heb kledingschoenen aangetrokken die ik heb gestolen en ben weggelopen

En we baanden ons een weg door de rotondes van een grijze buitenwijk

De sneeuw lag verspreid over de grond en ik dacht:

Heb je alles gezegd wat je wilde voordat je wegging?

Heb je alles gedaan wat je van plan was te doen voordat je stierf?

Zou je het in de ogen kunnen kijken toen het op je afkwam?

Vertel me hoe het afloopt

Omdat je leefde als een koorddanser

Terwijl ik ergens anders aan het bellen was

Toen je viel, kon ik je niet vangen

Ik werd helemaal dronken

En het moeilijkste was om hier überhaupt te verschijnen

Terwijl ik luisterde naar je lofrede van die priester die je niet kende

Ik heb half brieven geschreven aan je niet-bestaande geest

Hey Jazmine, luister je?

Ik weet dat ik nooit terugbel

Maar als je er toch bent, zeg het me dan

Was het gewoon de drugs die je in de steek liet?

Of heeft alles je gewoon in de steek gelaten?

Is er een manier waarop ik je had kunnen redden?

Als ik daar was, zou je dan nog steeds in de buurt zijn?

De moeilijkste dingen kunnen gewoon helemaal niet bekend zijn

Ik ken niet de hele waarheid

Maar ik weet dat er een stuk met jou is begraven