When It Sings - Elvis Costello

All the sorrows and the joys like magnetism

And a selfish boy looks through a prism

And says what is But never asks what isn’t

But a voice contains many precious things

It laughs

And then it sings

And all the lies that we can tell

To our foolish selves

Maybe this is the love song that I refused to Write her when I loved her like I used to And I fear my heart may spin and fracture

Like tears of stone falling from a statue

But a voice contains all that’s true and false

Then cries for someone else

And for some honest tenderness

So I must confess

All the words you say to me Have music in them

All the sorrows and the joys like magnetism

And a selfish boy looks through a prism

And says what is But never asks what isn’t

Al het verdriet en de geneugten zoals magnetisme

En een egoïstische jongen kijkt door een prisma

En zegt wat is, maar vraagt ​​nooit wat niet is

Maar een stem bevat veel waardevolle dingen

Het lacht

En dan zingt het

En alle leugens die we kunnen vertellen

Aan ons dwaze zelf

Misschien is dit het liefdeslied dat ik weigerde haar te schrijven toen ik van haar hield zoals ik vroeger deed En ik vrees dat mijn hart kan tollen en breken

Als stenen tranen die van een standbeeld vallen

Maar een stem bevat alles wat waar en niet waar is

Huilt dan om iemand anders

En voor wat eerlijke tederheid

Dus ik moet bekennen

Alle woorden die je tegen me zegt, hebben muziek in zich

Al het verdriet en de geneugten zoals magnetisme

En een egoïstische jongen kijkt door een prisma

En zegt wat is, maar vraagt ​​nooit wat niet is