Newspaper Pane - Elvis Costello

She looked at the pictures on a newspaper pane

That was taped to the window to keep out the wind

To keep out the rain

To keep out the nonsense

And block out the needing

To keep up her spirits

With improving reading

But the ink from the columns

Dissolved down into the stain

On the bare wood floor

That extended to the door

Pictures of bright futures somehow ignored

I’d 've offered her finery she could never afford

Tempting out savings she didn’t have, or could never risk

Not a fashionable kindness, it was grotesque

The beaus with their fiddles played The Rascal’s Release

We toasted to valor and wished there were peace

Six months later, in a newspaper margin

They were all cut down in a cavalry charge

Weeping Miss Imogen said to her priest

«I gave him my virtue, it was the least I could leave him

On the eve of departure

Though I will long for him now and hereafter»

«And the child I’ll be raising may have his blue eyes

What if he grows up and dies

On some distant unnameable hillside or field

'Cause a king and a concubine put a mark on his shield?»

Thomas tomorrow, Thomas no more

Father and sunshine, beyond and before

William, who brought his drum home from the war

To beat it for young lads whose days didn’t even add up to a score

I don’t spend my time perfecting the past

I live for the future 'cause I know it won’t last

A bent note on a horn I can’t play

The ghosts in the window that I can’t wish away

Freedom to be reckless, freedom to plunder

Freedom to dream, freedom to wonder

When you get where I am now, you may feel differently

The cliff drops away sharply, falls into the sea

No work today, no hope tomorrow

No bread for breaking, no wine for sorrow

Nobody for selling, no truth for telling

No work tomorrow, no work today

Look at that child bride and her ideal bouquet

Boys, pick up a rifle, that’s too much to pay

Count out her teardrops, wipe them away

Ze bekeek de foto's in een krantenvenster

Dat was op het raam geplakt om de wind buiten te houden

Om de regen buiten te houden

Om de onzin buiten te houden

En blokkeer wat nodig is

Om haar op de been te houden

Met het verbeteren van lezen

Maar de inkt van de kolommen

Opgelost in de vlek

Op de kale houten vloer

Dat reikte tot aan de deur

Foto's van een mooie toekomst worden op de een of andere manier genegeerd

Ik had haar opsmuk aangeboden die ze zich nooit kon veroorloven

Spaargeld verleiden dat ze niet had, of nooit zou kunnen riskeren

Geen modieuze vriendelijkheid, het was grotesk

De beaus met hun viool speelden The Rascal's Release

We proosten op moed en wensten dat er vrede was

Zes maanden later, in een krantenmarge

Ze werden allemaal neergehaald tijdens een cavalerieaanval

Huilende juffrouw Imogen zei tegen haar priester:

«Ik gaf hem mijn deugd, het was het minste dat ik hem kon achterlaten»

Aan de vooravond van vertrek

Hoewel ik nu en in het hiernamaals naar hem zal verlangen»

«En het kind dat ik zal opvoeden heeft misschien zijn blauwe ogen

Wat als hij opgroeit en sterft?

Op een verre onnoembare heuvel of veld

Omdat een koning en een bijvrouw een teken op zijn schild hebben gezet?»

Thomas morgen, Thomas niet meer

Vader en zonneschijn, voorbij en ervoor

William, die zijn trommel mee naar huis nam uit de oorlog

Om het te verslaan voor jonge jongens wiens dagen niet eens optellen tot een score

Ik besteed mijn tijd niet aan het perfectioneren van het verleden

Ik leef voor de toekomst, want ik weet dat het niet lang zal duren

Een gebogen noot op een hoorn die ik niet kan spelen

De geesten in het raam die ik niet weg kan wensen

Vrijheid om roekeloos te zijn, vrijheid om te plunderen

Vrijheid om te dromen, vrijheid om je af te vragen

Als je bent waar ik nu ben, voel je je misschien anders

De klif zakt scherp weg, valt in de zee

Geen werk vandaag, geen hoop morgen

Geen brood om te breken, geen wijn voor verdriet

Niemand om te verkopen, geen waarheid om te vertellen

Morgen geen werk, vandaag geen werk

Kijk eens naar dat kindbruidje en haar ideale boeket

Jongens, pak een geweer, dat is te veel om te betalen

Tel haar tranen, veeg ze weg