Episode Of Blonde - Elvis Costello

I spy for the «Spirit of Curiousity»

All the scandals of each vain monstrosity

I gossip and I pry and I insinuate

If the failure is great

Then it tends to fascinate

A tornado dropped a funnel cloud with twenty tons of rain

Though she had the attention span of warm cellophane

Her lovers fell like skittles in a 10-pin bowling lane

But nothing could compare with that explosion of fame

So you jumped back with alarm

Every Elvis has his army

Every rattlesnake its charm

Can you still hear me?

Am I coming through just fine?

Your memory was buried in a simple box of pine

Did her green eyes seduce you and make you get so weak?

Was there fire engine red that she left upon your cheek?

It’s such a shame you had to break the heart

You could have counted onbut the last thing you need is another

…Episode of blonde

Revolving like a jeweller’s figure on a music box

Spangled curtain parted and a night-club scene unlocks

Pinned and fixed and fastened in a follow spot

Arms thrown out to everyone, she’s giving all she’s got

To the last gasp of a wounded bandeon

Tiny man imploring to the cieling fan

This stolen feeling

Amplified up through a busted speaker

Blaring, blasting, advertising, distorted beyond reason

Into the street where petty crime-coats shadow panic drunkards,

Half out of the taxi cab the barker seized my elbow

He thought I was another lonely, likely pilgrim looking for St. Elmo

Repeat chorus

I tried to keep a straight face but you know it never pays

He would stare into those eyes and then vacation in her gaze

She was a cute little ruin that he pulled out of the rubble

Noe they are both living in a soft soap bubble

The film producer’s contemplating, entertaining suicide

The picture crumpled in his fist, his runaway child bride

The timepiece stretched across a wrist

She couldn’t care less cast aside

The scent that so repelled him that he swore: «insecticide»

And there’s a farewell note to mother

That will conclude «Your loving Son»

«Oh, tell your other children not to do as I have done.»

Chorus

So an artist drags a toothbrush across the first thing that he sees

And names the painting «Christ's Last Exit into Purgatory»

Receiving secret messages from an alien intelligence

Paying off his stalker it’s a legitimate expense

So paste up pictures of those shrill and hollow girls

With puckered lips

She’s a trophy on your arm

A magnet for your money clip

The moral of this story is the sorry tale to say

They’re pieced with links of chains so they can never run away

Ik spion voor de «Spirit of Curiousity»

Alle schandalen van elk ijdel gedrocht

Ik roddel en ik wrik en ik insinueer

Als de mislukking groot is

Dan heeft het de neiging te fascineren

Een tornado liet een trechterwolk vallen met twintig ton regen

Hoewel ze de aandachtsspanne had van warm cellofaan

Haar minnaars vielen als kegels in een 10-pins bowlingbaan

Maar niets is te vergelijken met die explosie van roem

Dus je sprong terug met alarm

Elke Elvis heeft zijn leger

Elke ratelslang zijn charme

Kun je me nog horen?

Kom ik er goed doorheen?

Je herinnering was begraven in een eenvoudige doos dennenhout

Hebben haar groene ogen je verleid en je zo zwak gemaakt?

Was er brandweerwagenrood dat ze op je wang achterliet?

Het is zo jammer dat je het hart moest breken

Je had erop kunnen rekenen, maar het laatste wat je nodig hebt is nog iets

...Aflevering van blond

Draait als een juwelier op een muziekdoos

Spangled gordijn ging open en een nachtclubscène ontgrendelt

Vastgezet en vastgemaakt op een volgende plek

Armen uitgestoken naar iedereen, ze geeft alles wat ze heeft

Tot de laatste snik van een gewonde bandeon

Kleine man die de plafondventilator smeekt

Dit gestolen gevoel

Versterkt via een kapotte speaker

Schreeuwend, knallend, reclame makend, onredelijk vervormd

De straat in waar kleine misdaadjassen de paniek dronkaards schaduwen,

Half uit de taxi greep de blaffer mijn elleboog

Hij dacht dat ik een andere eenzame, waarschijnlijke pelgrim was die op zoek was naar St. Elmo

Herhaal refrein

Ik heb geprobeerd een strak gezicht te houden, maar je weet dat het nooit loont

Hij zou in die ogen staren en dan op vakantie gaan in haar blik

Ze was een schattige kleine ruïne die hij uit het puin trok

Nee, ze leven allebei in een zachte zeepbel

De overdenkende, onderhoudende zelfmoord van de filmproducent

De foto verfrommeld in zijn vuist, zijn weggelopen kindbruid

Het uurwerk gespannen over een pols

Het kan haar niets schelen, terzijde geschoven

De geur die hem zo afstootte dat hij zwoer: «insecticide»

En er is een afscheidsbrief aan moeder

Dat zal eindigen met "Uw liefhebbende Zoon"

"Oh, zeg tegen je andere kinderen dat ze niet moeten doen wat ik heb gedaan."

Refrein

Dus een kunstenaar sleept een tandenborstel over het eerste dat hij ziet

En noemt het schilderij «Christus laatste uitgang naar het vagevuur»

Geheime berichten ontvangen van een buitenaardse intelligentie

Zijn stalker afbetalen, het is een legitieme uitgave

Dus plak foto's van die schrille en holle meisjes op

Met gebobbelde lippen

Ze is een trofee op je arm

Een magneet voor je geldclip

De moraal van dit verhaal is het droevige verhaal om te zeggen

Ze zijn verbonden met schakels van kettingen, zodat ze nooit kunnen wegrennen