Dust 2 ... - Elvis Costello

If dust could only talk

What would we hear it say?

Before it’s brushed aside

Just as it’s swept away

It’s just the evidence

It’s of no consequence

It’s only flesh and bone

Why don’t you leave it alone?

If dust could only speak

Caught in a falling beam

If dust could only cry

If dust could only scream

For it’s the single witness that might testify

Could I spit out the truth?

Or would you rather just swallow a lie?

But dust is always caught behind a coat of paint

Beneath the marble fingernails of kings and saints

And in the theatre curtain where they hang a drape

Or in the ticket pocket where your hands escape

Before they start to wander

Or they start to shrink

You rub your eye a little and appear to blink

And then she caught you staring

She knows just what you’re thinking

What got into you was not a ghost as such

It was just dust

Here comes the juggernaut

Here come The Poisoners

They choke the life and land

And rob the joy from us

Why do they taste of sugar

Oh, when they’re made of money

Here comes the lamb of God

And the butcher’s boy, Sonny

Well I believe we just

Become a speck of dust…

Als stof alleen kon praten

Wat zouden we het horen zeggen?

Voordat het aan de kant wordt geschoven

Net zoals het is weggevaagd

Het is slechts het bewijs

Het heeft geen gevolgen

Het is alleen maar vlees en been

Waarom laat je het niet met rust?

Als stof alleen kon spreken

Gevangen in een vallende straal

Als stof maar kon huilen

Als stof maar kon schreeuwen

Want het is de enige getuige die zou kunnen getuigen

Mag ik de waarheid uitspugen?

Of slik je liever gewoon een leugen in?

Maar stof blijft altijd achter een verflaag hangen

Onder de marmeren nagels van koningen en heiligen

En in het theatergordijn waar ze een gordijn hangen

Of in het ticketzakje waar je handen aan ontsnappen

Voordat ze beginnen te dwalen

Of ze beginnen te krimpen

Je wrijft een beetje in je oog en lijkt te knipperen

En toen betrapte ze je op staren

Ze weet precies wat je denkt

Wat er in je omging, was geen geest als zodanig

Het was gewoon stof

Hier komt de moloch

Hier komen de vergiftigers

Ze verstikken het leven en het land

En beroof ons van de vreugde

Waarom smaken ze naar suiker?

Oh, als ze van geld zijn gemaakt

Hier komt het lam van God

En de slagersjongen, Sonny

Nou, ik geloof dat we gewoon

Word een stofje...