All These Strangers - Elvis Costello

«Mistreat me darling and I might just disappear»

Upon freighter running dark out of Algiers

Put tiny grains in children’s tears

While taking 25% of all the flashbulbs and mementoes

From the mechanized divisions rolling over your frontiers

I saw my baby talking with another man today

Speaking softly in a confidential way

I saw a shadow pull his glove off

As a bluebird flew over

Life’s is no pleasure

When you doubt the one you love

Who Are All These Strangers?

I never will go back again

Go back into the past

For the flood is rising fast

You can break your window and look down

Into a muddy glass

It’s mirror or lens to burn

There was a deal done in Benghazi and Belgrade

Upon a scimitar or other crooked blade

Ransacks and loots, vacated suits

And pistol points but never shoots

Army sitting in a locomotive yard without their boots

Upstairs your man is painting the rain out in the street

Imagines woman that he’s destined still to meet

He’s trying sidetrack one to count on

Caught somewhere between countess or a courtesan

And it’s only love to feign and then it’s gone

He’s a privateer as dusk gets near

A brigand after dark, his victim lined with chalk

A corsair, filled with horsehair to the core

Dashed on your eyes of Adamantine

You despised his stripling whine

That little smudger and the mouthpiece that he’s with

Using his clause just like a practised fingersmith

I dreamed I took his digit prints

And then sewed then on a villain’s hands

Watched him ransom and demand

Until called the flatfoots in

Who Are All These Strangers?

All These Strangers

I sat down on a narrow bed

I thought about the things she said

All These Strangers

How I wished the night would never end

So tried to stop the days ahead

I’d carve her name down in the wood

Some small remembrance if I could

"Mishandel me lieverd en ik zou zomaar kunnen verdwijnen"

Als het vrachtschip in het donker Algiers verlaat

Doe kleine korrels in de tranen van kinderen

Terwijl ik 25% van alle flitslampen en aandenkens inneem

Van de gemechaniseerde divisies die over je grenzen rollen

Ik zag mijn baby vandaag met een andere man praten

Zacht praten op een vertrouwelijke manier

Ik zag een schaduw zijn handschoen uittrekken

Toen een sialia overvloog

Het leven is geen plezier

Wanneer je twijfelt aan degene van wie je houdt

Wie zijn al deze vreemden?

Ik ga nooit meer terug

Ga terug naar het verleden

Want de vloed stijgt snel

Je kunt je raam breken en naar beneden kijken

In een modderig glas

Het is een spiegel of lens om te verbranden

Er was een deal gesloten in Benghazi en Belgrado

Op een kromzwaard of een ander krom mes

Plunderingen en buit, ontruimde pakken

En pistool wijst maar schiet nooit

Leger zit op een locomotiefwerf zonder hun laarzen

Boven schildert je man de regen op straat

Stelt zich een vrouw voor die hij nog steeds zal ontmoeten

Hij probeert er een op een zijspoor te zetten om op te rekenen

Gevangen ergens tussen gravin of een courtisane

En het is alleen maar liefde om te veinzen en dan is het weg

Hij is een kaper als de schemering nadert

Een rover in het donker, zijn slachtoffer bekleed met krijt

Een zeerover, tot in de kern gevuld met paardenhaar

Gestreept op je ogen van Adamantine

Je verachtte zijn jonge gejank

Die kleine smudger en het mondstuk waar hij bij is?

Zijn clausule gebruiken als een geoefende vingersmid

Ik droomde dat ik zijn cijferafdrukken nam

En dan genaaid dan op de handen van een schurk

Zag hem losgeld en eiste

Totdat de platvoeten werden geroepen

Wie zijn al deze vreemden?

Al deze vreemden

Ik ging zitten op een smal bed

Ik dacht aan de dingen die ze zei

Al deze vreemden

Hoe ik wenste dat de nacht nooit zou eindigen

Dus probeerde de komende dagen te stoppen

Ik zou haar naam in het hout kerven

Een kleine herinnering als ik kon