Black Water Dawn - Eluveitie

At the gloaming shore, neither sea nor land

The heaving immeasurable darkness ahead

Moonlit the stannic waves swell up and threat

And the nightly breeze is calling my name

I gaze into the night, as if I could see

No land in sight but a voracious deep

I resign myself onto the barque

To set sail to perdition, a fate so dark

Can you feel them, can you see them

The green hills, the silver stream

Can you not see the newborn sky, the auburn sun

You are so near the sun of the dawn

Across the waves of the fever sea

The lashing billows hurling curses at me

Bawling the cormorant mouths open wide

Snatching and gnawing, bane at my side

Deathwards the ferry glides across the waters so deep

To the foul land, athwart the venomous sea

Resistance worn down and a broken will

A crippled heart, sense come to nil

Can you feel it, can you hear it

The oaks song, the raven’s call

Can you not see the newborn sky, the auburn sun

You are so near the sun of the dawn

Can you feel them, can you see them

The green hills, the silver stream

Can you not see the newborn sky, the auburn sun

Can you not see the sun of the dawn

You are so near tir' jovincon

Aan de stralende kust, noch zee noch land

De deinende onmetelijke duisternis die voor ons ligt

Maanverlicht de stannische golven zwellen op en dreigen

En de nachtelijke bries roept mijn naam

Ik kijk in de nacht, alsof ik kon zien

Geen land in zicht maar een vraatzuchtige diepte

Ik leg me neer op de bark

Om naar de ondergang te zeilen, een zo duister lot

Kun je ze voelen, kun je ze zien?

De groene heuvels, de zilveren stroom

Kun je de pasgeboren lucht niet zien, de kastanjebruine zon?

Je bent zo dicht bij de zon van de dageraad

Over de golven van de koortszee

De geselen golven slingeren vloeken naar mij

Huilend de aalscholver monden wijd open

Grijpen en knagen, vloek aan mijn zijde

Doodsweg glijdt de veerboot zo diep over het water

Naar het vuile land, dwars door de giftige zee

Versleten weerstand en een gebroken testament

Een kreupel hart, zin komt tot nul

Kun je het voelen, kun je het horen?

Het eikenlied, de roep van de raaf

Kun je de pasgeboren lucht niet zien, de kastanjebruine zon?

Je bent zo dicht bij de zon van de dageraad

Kun je ze voelen, kun je ze zien?

De groene heuvels, de zilveren stroom

Kun je de pasgeboren lucht niet zien, de kastanjebruine zon?

Kun je de zon van de dageraad niet zien?

Je bent zo dicht bij je jovincon