Latitude - Elton John

Grey London morning, wet London streets

Rain on the window, wind in the trees

It’s my time to write, it’s your time to call

There’s something about distance that gets to us all

Dark clouds above me, little people below

All walk with a purpose with someplace to go

It’s my place to paint my own selfish scene

On this cold lonely canvas, it’s just the weather and me

And latitude

Fold back the morning and bring on the night

There’s an alien moon

That hangs between darkness and light

Latitude between me and you

You’re a straight line of distance

A cold strech of black across blue

Latitude

Cracks in the sidewalks, dogs on the run

An old poster reading «Give us your sons»

Window frames capture moments in time

But latitude captures the heart and the mind

Grijze Londense ochtend, natte straten in Londen

Regen op het raam, wind in de bomen

Het is mijn tijd om te schrijven, het is jouw tijd om te bellen

Er is iets met afstand dat ons allemaal raakt

Donkere wolken boven mij, kleine mensen beneden

Ze lopen allemaal met een doel en gaan ergens naartoe

Het is mijn plek om mijn eigen egoïstische scène te schilderen

Op dit koude, eenzame canvas zijn het alleen het weer en ik

en breedtegraad

Vouw de ochtend terug en laat de nacht maar komen

Er is een buitenaardse maan

Dat hangt tussen duisternis en licht

Breedte tussen mij en jou

Je bent een rechte lijn van afstand

Een koude strook zwart over blauw

Breedtegraad

Scheuren in de trottoirs, honden op de vlucht

Een oude poster met de tekst «Geef ons uw zonen»

Raamkozijnen leggen momenten in de tijd vast

Maar breedtegraad verovert het hart en de geest