Through A Somber Galaxy - Eloy

On my voyage through vast space

Towards the heart of brilliancy

I must cope with the unknow face

Of a somber galaxy

This universe, seemingly vacant and dead

Shapeless and black as the night

Appears all the same full of life

Immensly rich

Limited by human sense

I can only feel the force

What is near but seems distant

All those eyes behind the countless doors

That observe me, physically present and real

The knights of light don’t resist

I pass untouched through their guard

I’ve stood their test

The change of an era has come

A new age is born

As it’s been forseen so long

A period of thought and insight

Man must survive

Though he’s conjured his chances so many a time

And asked for the gift of life more than twice

His final run of luck has come now

His final run of luck has come now

Op mijn reis door de uitgestrekte ruimte

Naar het hart van briljantheid

Ik moet omgaan met het onbekende gezicht

Van een somber sterrenstelsel

Dit universum, schijnbaar leeg en dood

Vormloos en zwart als de nacht

Ziet er toch vol leven uit

Immens rijk

Beperkt door menselijk gevoel

Ik kan alleen de kracht voelen

Wat dichtbij is, maar ver weg lijkt

Al die ogen achter de talloze deuren

Die mij observeren, fysiek aanwezig en echt

De ridders van het licht bieden geen weerstand

Ik ga onaangeroerd door hun bewaker

Ik heb hun test doorstaan

De verandering van een tijdperk is aangebroken

Een nieuw tijdperk is geboren

Zoals het al zo lang is voorzien

Een periode van nadenken en inzicht

De mens moet overleven

Hoewel hij zijn kansen zo vaak heeft opgeroepen

En meer dan twee keer om het geschenk van het leven gevraagd

Zijn laatste geluk is nu gekomen

Zijn laatste geluk is nu gekomen