Alten Resten eine Chance - Element Of Crime

Getrunken hab ich wenig, das Tanzen liess ich sein

Und uebrig blieben nur wir zwei

Die letzten sind die besten

Und ich bin immer gern dabei

Die Kueche ist ein Chaos, der Flur ein Strafgericht

Was fuer Schweine laedtst du dir bloss ein

Ein Salat darf nie mit Nudeln sein

Denn sowas raecht sich bitterlich

Vom Biervorrat ist schon lange nichts mehr da Doch alten Resten eine Chance, auf eigene Gefahr

Denn was ist schon eine Party ohne Schmetzen hinterher

Die Suenden wiegen schwer, und leiden kann man nie genug

Gib mir einen Zug

Von dem Kraut mit dem sonderbaren Duft, an dem du rauchst

Nein, das werden wohl alte Socken sein

Was auch immer da verbrennt

Das ueberlass ich dir allein

Was bessres wuesst ich schon, das ist auch dir nicht unbekannt

Das zeigt das Laecheln, das um deine Lippen schleicht

Vielleicht wird dieser Morgen

Ja doch noch irgendwie charmant

Der Lack ist bei uns beiden zwar schon ab Doch alten Resten eine Chance, mal sehen, ob es noch klappt

Und was nuetzt das viele Leiden, wenn man sich nicht auch vergnuegt

Die Suenden wiegen schwer, doch begehen kann man nie genug

Egal, wer oben liegt

Deine Hand in meinen Haaren, mein Gebiss an deinem Hals

So stolpern wir duch das Morgenlicht

Doch genug der schoenen Worte

Es geht auch ohne, dass man spricht

Ik dronk weinig, ik gaf het dansen op

En alleen wij tweeën bleven

De laatste zijn de beste

En ik ben altijd blij om er te zijn

De keuken is een puinhoop, de gang is een strafhof

Wat voor soort varkens nodig je uit?

Een salade hoort nooit bij pasta

Want zoiets neemt bitter wraak

De biervoorraad is er al lang niet meer Maar oude restjes krijgen een kans, op eigen risico

Immers, wat is een feest zonder daarna te knallen

Zonden zijn zwaar en men kan nooit genoeg lijden

geef me een trein

Van dat vreemd ruikende kruid dat je rookt

Nee, dat moeten oude sokken zijn

Wat daar ook brandt

Dat laat ik aan jou over

Wat weet ik beter, dat is jou ook niet onbekend

Dat laat de glimlach zien die rond je lippen kruipt

Misschien vanmorgen

Ja, nog steeds op de een of andere manier charmant

De verf is er voor ons allebei al af, maar oude restjes krijgen een kans, eens kijken of het nog werkt

En wat heb je aan al dat lijden als je ook geen plezier hebt?

De zonden wegen zwaar, maar men kan er nooit genoeg begaan

Het maakt niet uit wie er bovenaan staat

Je hand in mijn haar, mijn tanden in je nek

Dus strompelen we door het ochtendlicht

Maar genoeg van de mooie woorden

Het werkt ook zonder te spreken