Weisses Papier - Element Of Crime

Ich nehm deine Katze und schuettel sie aus

Bis alles herausfaellt

Was sie jemals aus meiner Hand frass

Spaeter klopf ich noch den Teppich aus

Und find ich ein Haar von mir darin

Dann steck ich es einfach ein

Nichts soll dir boese Erinnerung sein

Verraten, was ich dir gewesen bin

Sag nicht, dass das gar nicht noetig waer

Denn schmerzhaft wird es erst hinterher

Wenn wieder hochkommt, was frueher mal war

Dann lieber so rein und so dumm sein wie weisses Papier

Auch werd ich in Zukunft ein anderer sein

Als der, den du in mir sahst

Die Hose, die Du mir gehaekelt hast

Werf ich in den Container der Heilsarmee rein

Ich ess auf dem Fussboden aus der Hand

Seh mir jeden Trickfilm im Fernsehen an Alles was Du nicht magst, lobe ich mir

Ich werd einfach so rein und so dumm sein wie weisses Papier

Nicht mal das Meer darf ich wiedersehen

Wo der Wind deine Haare vermisst

Wo jede Welle ein Seufzer

Und jedes Sandkorn ein Blick von dir ist

Am liebsten waer ich ein Astronaut

Und floege auf Sterne wo gar nichts vertraut

Und versaut ist durch eine Beruehrung von dir

Ich werd nie mehr so rein und so dumm sein wie weisses Papier

Ik neem je kat en schud hem eruit

Tot alles eruit valt

Wat ze ooit uit mijn hand heeft gegeten

Ik sla het tapijt later uit

En ik vind er een haar van mij in

Dan sluit ik hem gewoon aan

Niets mag een slechte herinnering voor je zijn

Vertel me wat ik voor je ben geweest

Zeg niet dat het niet nodig is

Omdat het pas daarna pijnlijk wordt

Wanneer wat vroeger was weer naar boven komt

Dan kun je maar beter zo puur en zo dom zijn als wit papier

Ik zal in de toekomst ook iemand anders zijn

Zoals degene die je in mij zag

De broek die je voor me hebt gehaakt

Ik gooi het in de container van het Leger des Heils

Ik eet uit mijn hand op de grond

Ik kijk elke tekenfilm op tv. Alles wat je niet leuk vindt, prijs ik mezelf

Ik zal gewoon zo puur en zo dom zijn als wit papier

Ik kan de zee niet eens meer zien

Waar de wind je haren mist

Waar elke golf een zucht

En elke zandkorrel is een glimp van jou

Ik zou heel graag astronaut willen worden

En vlieg naar sterren waar niets op vertrouwt

En verknald door een aanraking van jou

Ik zal nooit zo puur en zo dom zijn als wit papier