Farewell - Electric President

Out in the fields the skies crack and peel

While off in the distance the buildings collide

And down in the grass is a sea of broken glass

And remnants of lives that I used to label «mine.»

And I’ve lost my tongue and I’ve lost all my friends

And I can’t remember if I give a damn

We peek from the edge of an old rusty bridge

Down in the water is the house where we were raised

And over where the trees and gardens used to be

Are remnants of pictures we still carry in our minds

And you’ve lost your mind and you’ve lost all your plans

And I can’t quite tell if you even give a damn

The neighborhood is gone.

The air reeks of smoke ash and cold

Winter’s sleeping on our doorsteps

As you hum your songs, the water turn to ice above our home

So we go collect our paychecks and leave

Up comes the sun to burn everyone

And we pay the difference by peeling off our skin

And as far as we can tell, it’s pretty cold in hell

But you’ve got your sweaters

So I’m sure you won’t mind

But you’ve lost your heart.

And you’ve lost all your will

You’re shot full of holes, and what you hold always spills

The city’s met its end.

The monuments have all crashed and burned

I doubt that we’ll miss them

We walk through the woods, and neither of us looks back, not once

There’s nothing behind us anymore

It was all in our heads.

It was all in our heads

The sky was never falling;

it was all in our heads

So sleep well tonight.

And dream some good things

The sky was never falling.

It was all a bad dream

Buiten in de velden barst en schilfert de lucht

In de verte botsen de gebouwen

En beneden in het gras is een zee van gebroken glas

En overblijfselen van levens die ik vroeger 'mijn' noemde.

En ik ben mijn tong kwijt en ik ben al mijn vrienden kwijt

En ik kan me niet herinneren of het me kan schelen

We gluren vanaf de rand van een oude roestige brug

Beneden in het water is het huis waar we zijn opgegroeid

En over waar de bomen en tuinen waren

Zijn overblijfselen van foto's die we nog steeds in onze gedachten hebben?

En je bent gek geworden en je bent al je plannen kwijt

En ik kan niet helemaal zeggen of het je zelfs kan schelen

De buurt is weg.

De lucht ruikt naar rookas en kou

De winter slaapt voor onze deur

Terwijl je je liedjes neuriet, verandert het water boven ons huis in ijs

Dus we gaan ons salaris innen en vertrekken

De zon komt op om iedereen te verbranden

En we betalen het verschil door onze huid af te pellen

En voor zover we kunnen zien, is het behoorlijk koud in de hel

Maar je hebt je truien

Dus ik weet zeker dat je het niet erg vindt

Maar je hebt je hart verloren.

En je hebt al je wil verloren

Je wordt vol gaten geschoten en wat je vasthoudt, morst altijd

De stad is aan zijn einde gekomen.

De monumenten zijn allemaal neergestort en verbrand

Ik betwijfel of we ze zullen missen

We lopen door het bos en we kijken geen van beiden achterom, niet één keer

Er is niets meer achter ons

Het zat allemaal in ons hoofd.

Het zat allemaal in ons hoofd

De lucht viel nooit;

het zat allemaal in ons hoofd

Dus slaap lekker vannacht.

En droom wat goede dingen

De hemel viel nooit.

Het was allemaal een boze droom