We Were Never Built to Last - Electric President

You’re on your own now.

We’re tired of lending hands

Our new agenda: it cuts you from all our plans

So get in line, boy.

And keep that mouth of yours closed

Don’t need opinions.

Just work them hands to bones

We stood in place and watched them tear us apart

They cut us open and ripped out all our parts

But we kept quiet.

We let them have their way

We made our point by having nothing to say

We all broke up right on cue

We’ll take you down with us too

You’d better jump ship.

This bastard is sinking fast

There’s nothing to save here.

Our worth has all but passed

The muddy waters are slipping in through the cracks

The ship is sinking

We sit on our hands and watch it all fall

No one blinks an eye

There’s not much worth saving

Just lots of buildings and concrete colored skies

But then you came and picked us up

You combed our hair, and made us look like people

And we learned to feed ourselves again

We built some homes and filled them full of clones

But we won’t wait until you get back.

We’ll be gone long before you arrive

We were never built to last.

But we’d like to tell you:

Thanks for the good time.

It was nice to have known you

We’ll all be just fine, and we’ll try to write you

We appreciate the lies, but we’re done believing you

Je staat er nu alleen voor.

We zijn het uitlenen beu

Onze nieuwe agenda: het snijdt je af van al onze plannen

Dus ga in de rij staan, jongen.

En houd die mond van jou dicht

Geen meningen nodig.

Werk ze gewoon handen tot botten

We stonden op hun plaats en zagen hoe ze ons uit elkaar scheurden

Ze hebben ons opengesneden en al onze onderdelen eruit gerukt

Maar we hielden ons stil.

We laten ze hun gang gaan

We hebben ons punt gemaakt door niets te zeggen

We zijn allemaal op het juiste moment uit elkaar gegaan

We nemen jou ook mee naar beneden

Je kunt beter van het schip springen.

Deze klootzak zinkt snel

Er valt hier niets op te slaan.

Onze waarde is zo goed als gepasseerd

Het modderige water glipt door de kieren naar binnen

Het schip is aan het zinken

We zitten op onze handen en zien het allemaal vallen

Niemand knippert met zijn ogen

Er valt niet veel te besparen

Gewoon veel gebouwen en betonkleurige luchten

Maar toen kwam je ons ophalen 

Je kamde ons haar en liet ons eruitzien als mensen

En we leerden onszelf weer te voeden

We hebben een aantal huizen gebouwd en ze gevuld met klonen

Maar we wachten niet tot je terug bent.

We zijn weg lang voordat je aankomt

We zijn nooit gemaakt om lang mee te gaan.

Maar we willen u graag vertellen:

Bedankt voor de leuke tijd.

Het was leuk je gekend te hebben

Het komt allemaal goed met ons en we zullen proberen je te schrijven

We waarderen de leugens, maar we geloven je niet meer