La Voz De Buenos Aires - Eladia Blazquez

Así nació…

De una amalgama que después la conformó

Mezcla de gaucho y de la gente que llegó

Con la añoranza de otros sones

¡Así nació…

Dulce milonga que del alma se prendió

Como una rosa que de pronto floreció

Con un perfume a bandoneones

¡Así nació…

Por el deseo de su propia identidad

Amasijada con el barro y la humedad

De un arrabal de luna y fango

¡Después creció…

De sus entrañas otro son se desprendió

Y cuenta un ángel que después que lo acunó

Le dijo al hijo… ¡Vamos tango!

¡Vamos… Somos amos de la aldea…

¡Vamos… a inventarles las corcheas

Y los versos y el reverso

De la musa triste y rea

Que la ciudad

Palpite siempre con el pulso de los dos…

Porque es un modo de ganar la libertad

¡que Buenos Aires tenga voz…

Zo is hij geboren...

Van een amalgaam dat het later vormde

Mengsel van gaucho en de mensen die arriveerden

Met het verlangen naar andere sones

Zo is hij geboren...

Zoete milonga die vlam vatte vanuit de ziel

Als een roos die plotseling bloeide

Met een parfum van bandoneons

Zo is hij geboren...

Voor het verlangen naar zijn eigen identiteit

Verpletterd met modder en vochtigheid

Uit een buitenwijk van maan en modder

Toen groeide hij...

Uit zijn ingewanden kwam een ​​ander geluid

En een engel vertelt dat nadat hij hem wiegde

Hij zei tegen zijn zoon... Let's go tango!

Kom op... Wij zijn meesters van het dorp...

Laten we gaan... om de achtste noten uit te vinden

En de verzen en omgekeerd

Van de trieste en echte muze

dan de stad

Klop altijd met de pols van de twee...

Omdat het een manier is om vrijheid te verwerven

Moge Buenos Aires een stem hebben...