Decadencia - El Gran Silencio

Esta decadencia que te pesa hasta los pies

El camino es tan borroso y el futuro ya lo ves

Las noches son amargas

Extrañas maneras que atacan las almas

El mundo está al reves

Los niños son mutantes tan libres y tan locos

Perforan su cuerpo, se pintan la piel

Hombres hablando que saben la verdad

Ideas que se pierden en tiempo y humedad

Y sigo caminando entre tanta decadencia

Con tranquilidad en estos tiempos de violencia

Tanta basura y tanta contaminación

Entre tanto policía y tanta discriminación

Todos los medios de comunicación

Van cantando y repiten la misma canción

Todos los días hablando de violencia

De guerras y muertes de tanta decadencia

Suicidios en masa, economías que bajan

Insatisfechos de sexo, pasiones

Desechos, sistemas de audio

Realidad virtual, no tienes salida

Es todo lo que hay

El alma se seca y el hombre que peca

Y éste caos me atrapa, me absorbe

Me inhala, me chupa, me mata

La lágrima se escapa

En la noche que sangra…

La música es violenta, y la melodía es extraña

Todo es exceso que eleva la piel

Epidemia de tatuajes y aretes

Todos prefieren la violencia porque nadie sabe amar

El pueblo se calla y se deja robar

De tantos ladrones que roban y se van

Hermanos mexicanos allá en el sur

Se cubren la cara y descubren la verdad

Poniendo el ejemplo para que sepas tú

Que sólo luchando te pueden escuchar…

Y te pueden respetar

Esperas al ovni que salve tus ansias

Al ser que te ayude a saber la verdad

Mientras te inyectas al cuerpo sustancias

Que hacen que escapes de la realidad

Y sigo caminando entre tanta represión

Buscando en mi mente una buena solución

Mojados en masa que salen de sus casas por falta de dinero

Y de imaginación

Sigo caminando y siguen robando

Y siguen violando y siguen asesinando

Y tanta violencia ya me estoy desesperando

Tanta decadencia que el suelo está flotando

Y piensa, sólo piensa

Este recuerdo que ansia volver

Me lleva a sentir las pasiones de ayer

Extraño el bosque, la selva, el mar

Humanas razones para llorar

Quisiera ser niño para jugar entre las olas

Y en ellas nadar

Quisiera ser un ángel para volar

Quisiera ser niño para jugar…

¡El Gran Silencio es la pura sabrosura!

¡Pura yesca!

Piensa, sólo piensa

Deze decadentie die je tot op de grond weegt

De weg is zo wazig en de toekomst zie je al

de nachten zijn bitter

Vreemde manieren die zielen aanvallen

De wereld staat op zijn kop

Kinderen zijn mutanten, zo vrij en zo gek

Ze doorboren hun lichaam, ze schilderen hun huid

Sprekende mannen die de waarheid kennen

Ideeën die verloren gaan in tijd en vochtigheid

En ik blijf wandelen tussen zoveel decadentie

Rustig in deze tijden van geweld

Zoveel afval en zoveel vervuiling

Tussen zoveel politie en zoveel discriminatie

alle media

Ze zingen en herhalen hetzelfde lied

Elke dag praten over geweld

Van oorlogen en doden van zoveel decadentie

Massale zelfmoorden, neerwaartse economieën

Ontevreden met seks, passies

Afval, audiosystemen

Virtual reality, je hebt geen uitweg

Het is er allemaal

De ziel droogt op en de man die zondigt

En deze chaos houdt me vast, neemt me op

Het inhaleert me, het zuigt me, het doodt me

de traan ontsnapt

In de nacht die bloedt...

De muziek is gewelddadig en de melodie is vreemd

Alles is overtollig dat de huid opheft

Epidemie van tatoeages en oorbellen

Iedereen geeft de voorkeur aan geweld omdat niemand weet hoe lief te hebben

De stad is stil en laat zich beroven

Van zoveel dieven die stelen en vertrekken

Mexicaanse broeders daar in het zuiden

Ze bedekken hun gezicht en ontdekken de waarheid

Het voorbeeld geven zodat je weet

Dat alleen vechten ze je kunnen horen...

En ze kunnen je respecteren

Je wacht op de UFO om je verlangens te redden

Omdat ik je help om de waarheid te kennen

Terwijl je je lichaam injecteert met stoffen

waardoor je aan de realiteit kunt ontsnappen

En ik blijf lopen tussen zoveel repressie

In mijn hoofd zoeken naar een goede oplossing

Nat massaal hun huis verlaten wegens geldgebrek

en van verbeelding

Ik blijf lopen en ze blijven stelen

En ze blijven verkrachten en ze blijven moorden

En zoveel geweld dat ik nu al wanhopig word

Zo veel verval dat de grond drijft

En denk, denk gewoon

Deze herinnering die ernaar verlangt terug te keren

Het leidt me om de passies van gisteren te voelen

Ik mis het bos, de jungle, de zee

menselijke redenen om te huilen

Ik zou graag een kind willen zijn om in de golven te spelen

en erin zwemmen

Ik zou graag een engel willen zijn om te vliegen

Ik zou graag een kind willen zijn om te spelen...

De Grote Stilte is pure verrukking!

Pure tondel!

denk, denk gewoon