Весна - Егор Летов, Сергей Летов

За весной пролетела весна

Годы службы моей пролетели

Возвращаюсь с вокзала домой

В сапогах и солдатской шинели.

Не узнал свой поселок родной

Тополя, что садил, повзрослели

И не знаю, что стало со мной

Две слезинки скатились с шинели.

А бабушка, которой семьдесят лет

Стук услышав, кричит из-за двери:

«Дома матери нет,

И чужим открывать я не буду!»

А на танцах девчонка моя

Вдруг увидев меня, растерялась

Потому что так мало ждала

И с другим уже парнем встречалась.

De lente vloog voorbij na de lente

De jaren van mijn dienst zijn voorbij gevlogen

Terug naar huis vanaf het station

Met laarzen en een soldatenoverjas.

Herkende mijn geboortedorp niet

De populieren die ik heb geplant zijn volgroeid

En ik weet niet wat er met mij is gebeurd

Twee tranen rolden uit de overjas.

En de grootmoeder, die zeventig jaar oud is

Bij het horen van een klop roept hij van achter de deur:

"Moeder is niet thuis,

En ik zal het niet opendoen voor vreemden!"

En op de dans mijn meisje

Plotseling zie ik me, verward

Omdat ik zo weinig heb gewacht

En ik heb al een andere jongen ontmoet.