Больше, чем любовь - ЕГОР КРИД, Алексей Воробьёв

Отключим телефон, забытые в сетях.

Я спрячу тебя навсегда в своих руках.

Седьмая ночь без сна, четвёртый день без слов.

Её улыбка больше, чем любовь.

Больше, чем любовь.

Бывает иногда, просто увидишь её

С какой-то умной книгой посреди вагона метро.

И вдруг не важно, что ты проехал свою станцию,

Что кто-то ждёт, и никто не просил остаться.

Что ты студент на грани отчисления,

Что в военкомате весеннее обновление.

Зимой лето обязательно бы вернулось,

Если б она ещё, хоть раз тебе улыбнулась.

Под проливным дождём, холодным утром

Хочу держать не телефон — твою руку.

Всё, что могу сказать, она поймёт без слов.

Её улыбка больше, чем любовь.

Отключим телефон, забытые в сетях.

Я спрячу тебя навсегда в своих руках.

Седьмая ночь без сна, четвёртый день без слов.

Её улыбка больше, чем любовь.

Больше, чем любовь.

Уже два месяца каждый день с тобой встречаю.

Это любовь или ты просто чудо, я не знаю.

Зачем смотреть футбол, хожу с тобой к друзьям.

Не знаю, почему ты нравишься моим родителям.

Не знаю, как вообще всё это происходит.

По знаку зодиака мы реально не подходим.

Но день за днём проходит, и если это не любовь, она и не нужна мне —

Просто будь со мной

Под проливным дождём, холодным утром

Хочу держать не телефон — твою руку.

Всё, что могу сказать, она поймёт без слов.

Её улыбка больше, чем любовь.

Отключим телефон, забытые в сетях.

Я спрячу тебя навсегда в своих руках.

Седьмая ночь без сна, четвёртый день без слов.

Её улыбка больше, чем любовь.

Отключим телефон, забытые в сетях.

Я спрячу тебя навсегда в своих руках.

Седьмая ночь без сна, четвёртый день без слов.

Её улыбка больше, чем любовь.

Больше, чем любовь.

Бывает иногда, просто увидишь её

С какой-то умной книгой посреди вагона метро.

И вдруг не важно, что ты проехал свою станцию,

Что кто-то ждёт, и никто не просил остаться.

Что ты студент на грани отчисления,

И что в военкомате весеннее обновление.

Зимой лето обязательно бы вернулось,

Если б она ещё, хоть раз тебе улыбнулась.

Отключим телефон, забытые в сетях.

Я спрячу тебя навсегда в своих руках.

Седьмая ночь без сна, четвёртый день без слов.

Её улыбка больше, чем любовь.

Больше, чем любовь.

Zet de telefoon uit, vergeten in de netwerken.

Ik zal je voor altijd in mijn armen verbergen.

Zevende nacht zonder slaap, vierde dag zonder woorden.

Haar glimlach is meer dan liefde.

Meer dan liefde.

Soms zie je haar gewoon

Met een slim boek in het midden van de metro.

En ineens maakt het niet meer uit dat je je station bent gepasseerd,

Dat er iemand wacht en niemand heeft gevraagd om te blijven.

Dat je een student bent die op het punt staat uitgezet te worden,

Dat er een lente-update is in het militaire registratie- en rekruteringsbureau.

In de winter zou de zomer zeker terugkeren,

Had ze maar minstens één keer naar je geglimlacht.

In de stromende regen, op een koude ochtend

Ik wil niet de telefoon vasthouden - je hand.

Alles wat ik kan zeggen, zal ze zonder woorden begrijpen.

Haar glimlach is meer dan liefde.

Zet de telefoon uit, vergeten in de netwerken.

Ik zal je voor altijd in mijn armen verbergen.

Zevende nacht zonder slaap, vierde dag zonder woorden.

Haar glimlach is meer dan liefde.

Meer dan liefde.

Ik zie je nu al twee maanden elke dag.

Is het liefde of ben je gewoon een wonder, ik weet het niet.

Waarom voetbal kijken, ik ga met je mee naar vrienden.

Ik weet niet waarom mijn ouders je aardig vinden.

Ik weet niet hoe het allemaal komt.

Volgens het sterrenbeeld passen we echt niet bij elkaar.

Maar dag na dag gaat voorbij, en als het geen liefde is, heb ik het niet nodig -

Wees gewoon bij mij

In de stromende regen, op een koude ochtend

Ik wil niet de telefoon vasthouden - je hand.

Alles wat ik kan zeggen, zal ze zonder woorden begrijpen.

Haar glimlach is meer dan liefde.

Zet de telefoon uit, vergeten in de netwerken.

Ik zal je voor altijd in mijn armen verbergen.

Zevende nacht zonder slaap, vierde dag zonder woorden.

Haar glimlach is meer dan liefde.

Zet de telefoon uit, vergeten in de netwerken.

Ik zal je voor altijd in mijn armen verbergen.

Zevende nacht zonder slaap, vierde dag zonder woorden.

Haar glimlach is meer dan liefde.

Meer dan liefde.

Soms zie je haar gewoon

Met een slim boek in het midden van de metro.

En ineens maakt het niet meer uit dat je je station bent gepasseerd,

Dat er iemand wacht en niemand heeft gevraagd om te blijven.

Dat je een student bent die op het punt staat uitgezet te worden,

En dat er een lente-update is in het militaire registratie- en rekruteringsbureau.

In de winter zou de zomer zeker terugkeren,

Had ze maar minstens één keer naar je geglimlacht.

Zet de telefoon uit, vergeten in de netwerken.

Ik zal je voor altijd in mijn armen verbergen.

Zevende nacht zonder slaap, vierde dag zonder woorden.

Haar glimlach is meer dan liefde.

Meer dan liefde.