Science - Ego Ella May

I swim with the unknown

Soaked in love yet I roam Into another world where life has new meaning

I’m free to float up higher higher right through the ceiling with you

There’s a time when we flew outside of our bodies

Dressed in light beams

To centre highly

The love you poured out for me

Came back to human form

Then danced the night away

Remember the blue Cadillac

That fit so nicely

Playing tunes made to woo And silence the science formed between us as I woke

As I woke

As I woke

My dreams don’t have room for hope

As I woke

As I woke

Even my dreams don’t have room for hope

I cried in Igbo

Don’t even speak my mother tongue

But everyone knows, we cry in the same language

It’s strangely beautiful

You don’t feel so small

I, had a time when my tears took shape in the ground

And built themselves up

I could tell love personified stared me down

The water turned to ice

The stares all that remained

Now each sleep I revisit there

And this scene here replays

Never moved, left me clueless

Fighting the science formed between us as I woke

As I woke

As I woke

My dreams don’t have room for hope

As I woke

As I woke

Even my dreams don’t have room for hope

Ik zwem met het onbekende

Doordrenkt van liefde, maar toch dwaal ik een andere wereld binnen waar het leven een nieuwe betekenis heeft

Ik ben vrij om hoger hoger te zweven, dwars door het plafond met jou

Er is een tijd dat we buiten ons lichaam vlogen

Gekleed in lichtstralen

Hoog centreren

De liefde die je voor me uitstortte

Kwam terug naar de menselijke vorm

Daarna de hele nacht gedanst

Denk aan de blauwe Cadillac

Dat paste zo goed

Deuntjes spelen die gemaakt zijn om na te jagen En de wetenschap tot zwijgen te brengen die tussen ons gevormd werd toen ik wakker werd

Toen ik wakker werd

Toen ik wakker werd

Mijn dromen hebben geen ruimte voor hoop

Toen ik wakker werd

Toen ik wakker werd

Zelfs mijn dromen hebben geen ruimte voor hoop

Ik heb gehuild in Igbo

Spreek niet eens mijn moedertaal

Maar iedereen weet dat we in dezelfde taal huilen

Het is vreemd mooi

Je voelt je niet zo klein

Ik had een tijd dat mijn tranen vorm kregen in de grond

En bouwden zichzelf op

Ik kon zien dat de gepersonifieerde liefde me naar beneden staarde

Het water veranderde in ijs

De blikken die overbleven

Nu elke slaap die ik daar opnieuw bezoek

En deze scène hier herhaalt zich

Nooit verplaatst, liet me geen idee

Vechten tegen de wetenschap die tussen ons ontstond toen ik wakker werd

Toen ik wakker werd

Toen ik wakker werd

Mijn dromen hebben geen ruimte voor hoop

Toen ik wakker werd

Toen ik wakker werd

Zelfs mijn dromen hebben geen ruimte voor hoop