Lamento Borincano - Edith Márquez

Sale loco de contento con su cargamento

Para la ciudad, para la cuidad

Lleva en su pensamiento todo un mundo lleno

De felicidad, hay de felicidad

Piensa remediar su situación

Del hogar que es toda su ilusión, sí

Y alegre, el jibarito va cantando así

Diciendo así, cantando así por el camino:

«si yo vendo la carga, mi dios querido

Un traje a mi viejita voy a comprar»

Y alegre

También su yegua va

Al presentir que aquel cantar

Es todo un himno de alegría

Y en eso le sorprende la luz del DIA

Y llegan al mercado de la ciudad

Pasa la mañana entera sin que nadie quiera

Su carga comprar, hay.

Su carga comprar

Todo, todo esta desierto, y el pueblo esta lleno

De necesidad, hay.

De necesidad

Se oye este lamento por doquier

De mi desdichada Borinquen sí

Y triste, el jibarito va llorando así

Pensando así, diciendo así, llorando así por el camino

«que será de Borinquen mi dios querido

Que será de mis hijos y de mi hogar»

Oh Borinquen!

La tierra del Edén

La que al cantar, el gran Gauthier

Llamo la perla de los mares

Ahora que tu te mueres con tus pesares

Déjame que te cante yo también

Borinquen de mi amor!

Yo soy hijo de Borinquen

Y eso nadie va a cambiar

Y el día que yo me muera

En ti quiero descansar

Yo te adoro Puerto Rico!

Y eso nadie me lo va a quitar

Hij vertrekt gek blij met zijn lading

Voor de stad, voor de stad

Hij draagt ​​in zijn gedachten een hele wereld vol

Van geluk is er van geluk

Denk na over het verhelpen van uw situatie

Van het huis is dat al zijn illusie, ja

En gelukkig, de jibarito zingt zo

Zo zeggen, onderweg zo zingen:

"Als ik de lading verkoop, mijn beste god"

Ik ga een pak kopen voor mijn oude dame»

En blij

Ook zijn merrie gaat

Ik voel dat dat liedje

Het is allemaal een hymne van vreugde

En daarin wordt hij verrast door het daglicht

En ze komen naar de stadsmarkt

De hele ochtend doorbrengen zonder dat iemand het wil

Uw lading kopen, die is er.

Uw lading kopen

Alles, alles is verlaten, en de stad is vol

Noodgedwongen is die er.

uit noodzaak

Deze klaagzang is overal te horen

Van mijn ongelukkige Borinquen ja

En triest, de jibarito huilt zo

Zo denken, zo zeggen, zo huilen onderweg

"wat zal er van Borinquen worden, mijn lieve god?"

Wat zal er van mijn kinderen en mijn huis worden»

O Borinquén!

het land van eden

Degene die bij het zingen de grote Gauthier

Ik noem de parel van de zeeën

Nu je sterft met je verdriet

Laat me ook voor jou zingen

Borinquen van mijn liefde!

Ik ben een zoon van Borinquen

En dat niemand gaat veranderen

En de dag dat ik sterf

In jou wil ik rusten

Ik hou van je Puerto Rico!

En dat neemt niemand me meer af