Cenizas - Edith Márquez

Dejamos que ganara el silencio

Dejamos de adorarnos y veo, que ya me habías dejado atrás

El frío invadió mi cabeza, y no supe darme cuenta

Que empezaste a congelar

Cuando lo que se rompió, ya no lo pude reparar

Me quedé con los pedazos que dejaste sin voltear

Soy lo que queda de lo que fuimos

Soy solo un recuerdo que poco a poco se desvaneció

Detrás de ti en el olvido

Soy lo que existió y destruimos

Soy el tiempo que se perdió y que nunca mas regresará

Sin ti

A veces sin pensarte te encuentro

Mi mente pide a gritos tu aliento, me despierto y ya no estás

Daría lo que fuera por verte, acariciarte y poder tenerte

Solamente una vez más

Pero lo que se incendió, ya no lo pude apagar

Me quedé con las cenizas que dejaste sin voltear

Soy lo que queda de lo que fuimos

Soy solo un recuerdo que poco a poco se desvaneció

Detrás de ti en el olvido

Soy lo que existió y destruimos

Soy el tiempo que se perdió y que nunca más regresará

No encuentro como acomodar el corazón en su lugar

Lentamente estoy muriendo si no estás

Soy lo que queda de lo que fuimos

Soy solo un recuerdo que poco a poco se desvaneció

Detrás de ti en el olvido

Soy lo que existió y destruimos

Soy el tiempo que se perdió y que nunca más regresará

Sin ti

We laten de stilte winnen

We hielden op van elkaar te houden en ik zie dat je me al had achtergelaten

De kou drong mijn hoofd binnen en ik wist niet hoe ik het moest beseffen

dat je begon te bevriezen

Toen wat kapot was, kon ik het niet meer repareren

Ik hield de stukken die je ongemoeid liet

Ik ben wat overblijft van wat we waren

Ik ben slechts een herinnering die langzaam vervaagde

achter je in de vergetelheid

Ik ben wat bestond en we hebben vernietigd

Ik ben de tijd die verloren was en die nooit meer terugkomt

Zonder jou

Soms vind ik je zonder na te denken

Mijn geest schreeuwt om je adem, ik word wakker en je bent weg

Ik zou er alles voor over hebben om je te zien, je te strelen en je te kunnen hebben

nog een keer

Maar wat vlam vatte, kon ik niet meer blussen

Ik bleef bij de as die je achterliet zonder me om te draaien

Ik ben wat overblijft van wat we waren

Ik ben slechts een herinnering die langzaam vervaagde

achter je in de vergetelheid

Ik ben wat bestond en we hebben vernietigd

Ik ben de tijd die verloren was en die nooit meer terugkomt

Ik kan niet vinden hoe ik het hart op zijn plaats kan plaatsen

Ik ga langzaam dood als jij dat niet bent

Ik ben wat overblijft van wat we waren

Ik ben slechts een herinnering die langzaam vervaagde

achter je in de vergetelheid

Ik ben wat bestond en we hebben vernietigd

Ik ben de tijd die verloren was en die nooit meer terugkomt

Zonder jou