Keine Grenzen - Echtzeit, Рихард Вагнер

Strophe 1

Was einmal war lässt mich nicht gehen.

Nur nicht zurück, kann mich selbst nicht verstehen.

Es holt mich ein, doch ich will nicht so sein.

Wer kann mich von mir selbst befrein?

Du gibst dein Wort, mehr hab ich nicht.

Nie mehr allein, Altes zerbricht.

Den Blick nach vorn, wie neugeboren.

Kein Weg zu weit — nichts, was entzweit.

Chorus

Es gibt keine Grenzen, du bist da!

Es gibt keine Grenzen, nichts ist (bleibt) wie es war.

Strophe 2

Bin zweifellos im Zweifeln ganz groß.

Will immer sehen und alles verstehen.

Doch mein Verstand passt in deine Hand.

Mehr Schein als Sein, die Welt wird klein.

Was wirklich zählt, bezahlt man nicht.

Ich seh' so viel in einem neuen Licht.

Und weil du bist, wird nichts vermisst.

Was einmal war, ist nicht mehr da

strofe 1

Wat ooit was, laat me niet meer gaan.

Ga gewoon niet terug, kan mezelf niet begrijpen.

Het haalt me ​​in, maar zo wil ik niet zijn.

Wie kan mij van mezelf bevrijden?

Je geeft je woord, dat is alles wat ik heb.

Nooit meer alleen, oude dingen gaan kapot.

Vooruitkijken als pasgeboren.

Geen manier te ver - niets dat verdeelt.

Refrein

Er zijn geen grenzen, jij bent er!

Er zijn geen grenzen, niets is (blijft) zoals het was.

strofe 2

Zonder twijfel ben ik erg aan het twijfelen.

Wil altijd alles zien en begrijpen.

Maar mijn geest past in jouw hand.

Meer schijn dan werkelijkheid, de wereld wordt klein.

U betaalt niet voor wat echt telt.

Ik zie zoveel in een nieuw licht.

En omdat jij dat bent, wordt er niets gemist.

Wat ooit was, is er niet meer