Tides - Earth and Pillars

Ancient, I am silent as your voice

Yells from your mouth of waves

As once, become stone

At the solemn monition of your breath

Teach, from the abyss, the ferment

Of our hearth is nothing

(As your relentless law sway beyond our time

Vast and ever changing, the foundation of the pillars

Feel the cycle of seasons and the drip

Of the hourglass sand, You know nothing of this)

Vastness redeems our flesh, the calm

Pervades and destiny awaits on the edge

Of the Halcyon days

Yet, reject us

Inhuman hearth pulsating

Means and not end, we are

Your silent erupts form your womb

Our hum a distant echoes of your voice

We depart, we burn and as dust

Come back and fall, into you…

Oud, ik zwijg als je stem

Schreeuwen uit je mond van golven

Als eens steen worden

Op het plechtige moment van je adem

Leer, vanuit de afgrond, de gisting

Van onze haard is niets

(Omdat uw meedogenloze wet onze tijd te boven gaat)

Uitgestrekt en steeds veranderend, het fundament van de pijlers

Voel de cyclus van seizoenen en het druppelen

Van het zandloperzand weet je hier niets van)

Weidsheid verlost ons vlees, de rust

Doordringt en het lot wacht op de rand

Van de Halcyon-dagen

Toch, wijs ons af

Onmenselijke haard pulseert

Middelen en geen doel, we zijn

Je stilte barst uit je baarmoeder

Ons gezoem een ​​verre echo van je stem

We vertrekken, we verbranden en als stof

Kom terug en val, in jou...