Myth - Earth and Pillars

Up high, ‘tween ever-growing silver clouds

Thy mountains peaks aim to the sky

Of snow eternal Thou made a shroud

There, where Thy hidden portals rise

To wide open highlands rest

Where grass and marshes grow lush

Fertile whispers of old in Thy chest

Purity that gush eternally

The vastness of Thy centuries past

In stones, vales and mountains forever lasts

The face of immortal living statues we gaze

Longing for stories they will not tell

As they stray in a timeless haze

In their silence hides their farewell

Alone Thou wanderest through space

Profound One with the hidden face

Thou art Poverty’s great rose

The eternal metamorphose

Of gold into the light of the Stars

Hoog, 'tussen steeds groter wordende zilveren wolken'

Uw bergtoppen richten zich naar de hemel

Van eeuwige sneeuw maakte Gij een lijkwade

Daar, waar Uw verborgen portalen oprijzen

Naar wijd open hooglanden rusten

Waar gras en moerassen weelderig groeien

Vruchtbaar gefluister van weleer in Uw borst

Zuiverheid die eeuwig stroomt

De uitgestrektheid van Uw voorbije eeuwen

In stenen, valleien en bergen duurt het eeuwig

Het gezicht van onsterfelijke levende standbeelden waar we naar kijken

Verlangen naar verhalen die ze niet zullen vertellen

Terwijl ze ronddwalen in een tijdloze waas

In hun stilte verbergt hun afscheid

Alleen dwaal je door de ruimte

Diepe met het verborgen gezicht

Jij bent de grote roos van de armoede

De eeuwige metamorfose

Van goud in het licht van de sterren