Nothing Seems Right - Dyscarnate

There’s nothing left that’s right,

There’s nothing right that’s left,

I’ve forgotten myself, this is all wrong,

The urge to close my eyes is strong,

Once more towards the light,

There’s nothing left that’s right.

My tongue is in the water where the tide is white,

My heart is in my mouth, and nothing seems right.

A drop in the ocean or tree in the hollow,

The truth of existence is a bitter pill to swallow.

In the search for my mind I tossed it over the side,

This doesn’t feel right, this feeling’s hard to describe.

What should I throw and what should I keep?

Who knew what we would find in the waters of sleep?

I’ll keep the other vessel at arm’s length,

For it is now crewed by men of ill-intent,

They break the bones of those outside their tribe,

Theirs is a scripture to which I will not subscribe.

I’m against the tide and time,

This feeling’s hard to describe.

There’s nothing left that’s right,

There’s nothing right that’s left,

I’ve forgotten myself, this is all wrong,

The urge to close my eyes is strong,

Once more towards the light,

Out of mind and sight,

There’s nothing left that’s right.

They say a few good men is all the world needs,

But they’re drowning in a hole which does nothing but bleed,

I’ve got one chance to pull it back from the brink,

But my boat is full of water and I’m starting to sink.

This horse is lame, it falls over waves,

It’s pale and it’s breathless but works like a slave,

My raft in tatters, it’s sure to capsize,

My knuckles are white from holding onto the sides.

The keeper stokes the fires of the beacon at the top,

Of a tower that drives us all onto the rocks.

I thought the water would be quiet I was right,

They warned me of the lighthouse but it shines so bright.

I’m against the tide and time,

This feeling’s hard to describe.

There’s nothing left that’s right,

There’s nothing right that’s left,

I’ve forgotten myself, this is all wrong,

The urge to close my eyes is strong,

Once more towards the light,

Out of mind and sight,

There’s nothing left that’s right.

Er is niets meer dat goed is,

Er is niets goed dat over is,

Ik ben mezelf vergeten, dit is helemaal verkeerd,

De drang om mijn ogen te sluiten is sterk,

Nog een keer naar het licht,

Er is niets meer dat goed is.

Mijn tong is in het water waar het getij wit is,

Mijn hart zit in mijn mond en niets lijkt goed.

Een druppel in de oceaan of een boom in de holte,

De waarheid van het bestaan ​​is een bittere pil om te slikken.

In de zoektocht naar mijn geest gooide ik het over de kant,

Dit voelt niet goed, dit gevoel is moeilijk te beschrijven.

Wat moet ik gooien en wat moet ik houden?

Wie wist wat we zouden vinden in de wateren van de slaap?

Ik zal het andere schip op afstand houden,

Want het wordt nu bemand door mensen met kwade bedoelingen,

Ze breken de botten van degenen buiten hun stam,

Die van hen is een schriftplaats waarop ik me niet zal abonneren.

Ik ben tegen het tij en de tijd,

Dit gevoel is moeilijk te beschrijven.

Er is niets meer dat goed is,

Er is niets goed dat over is,

Ik ben mezelf vergeten, dit is helemaal verkeerd,

De drang om mijn ogen te sluiten is sterk,

Nog een keer naar het licht,

Uit het hart en uit het zicht,

Er is niets meer dat goed is.

Ze zeggen dat een paar goede mannen alles is wat de wereld nodig heeft,

Maar ze verdrinken in een gat dat niets anders doet dan bloeden,

Ik heb één kans om het terug te trekken van de rand,

Maar mijn boot staat vol met water en ik begin te zinken.

Dit paard is kreupel, het valt over golven,

Het is bleek en ademloos, maar werkt als een slaaf,

Mijn vlot aan flarden, het zal zeker kapseizen,

Mijn knokkels zijn wit van het vasthouden aan de zijkanten.

De keeper stookt de vuren van het baken bovenaan,

Van een toren die ons allemaal op de rotsen drijft.

Ik dacht dat het water stil zou zijn, ik had gelijk,

Ze waarschuwden me voor de vuurtoren, maar hij schijnt zo helder.

Ik ben tegen het tij en de tijd,

Dit gevoel is moeilijk te beschrijven.

Er is niets meer dat goed is,

Er is niets goed dat over is,

Ik ben mezelf vergeten, dit is helemaal verkeerd,

De drang om mijn ogen te sluiten is sterk,

Nog een keer naar het licht,

Uit het hart en uit het zicht,

Er is niets meer dat goed is.