Iron Strengthens Iron - Dyscarnate

Be it a bone or a broken staff

Crush hopes, make a shell of a man

Cut down to the scars on our knees

I see you traitor!

Bound wounds packed with salt and clay

Drown in ash to take the taste away

Forged, crushed, forced to kneel

Torn nerves replaced with twisted steel

Another throne, our broken path

Lead her steady, hold her fast

Steeds track through the crimson waves

Guided by the blade

She’s nervous, trapped behind the lines

Of fear and filth and butchered lives

A trigger in the hands of minds

Too young for graves to bind

Divide the weak, spread suffering, dismay

Be steady, hold all our restraint

A storm of swords will rain upon the backs of broken men

For us they pray, scattered in the aftermath

Another bridge won’t save the trust we stripped from our first born

This will won’t break, as iron strengthens iron

Before dawn breaks the night we push on through the fog

A place where cowards thrive and good men die like dogs

Bite the tongue until you can’t ignore

Blood in the mouth beats blood on the floor

Weed out the weak to keep the bloodline pure

Claw the lungs until they breathe no more

A chalice held toward the sun to appease the hands that bind

Our collective inner toil, spill poison on the mind

We’re strengthened by iron, reduced to tears by pain

I throw my hands deep into filth to find myself again

Divide the weak, spread suffering, dismay

Be steady, hold all our restraint

Prepare yourselves!

For a storm of swords to rain upon the backs of men

For us they pray, scattered in the aftermath

Another bridge won’t save the trust we stripped from our first born

This will won’t break, as iron strengthens iron

Of het nu een bot is of een gebroken staf

Crush hoop, maak een schil van een man

Bezuinigen op de littekens op onze knieën

Ik zie je verrader!

Gebonden wonden vol met zout en klei

Verdrinken in as om de smaak weg te nemen

Gesmeed, verpletterd, gedwongen om te knielen

Gescheurde zenuwen vervangen door gedraaid staal

Een andere troon, ons gebroken pad

Leid haar stevig, houd haar vast

Steeds sporen door de karmozijnrode golven

Geleid door het mes

Ze is nerveus, gevangen achter de linies

Van angst en vuil en afgeslachte levens

Een trigger in de handen van de geest

Te jong om graven te binden

Verdeel de zwakken, verspreid lijden, ontzetting

Wees standvastig, houd al onze terughoudendheid vast

Een storm van zwaarden zal regenen op de ruggen van gebroken mannen

Voor ons bidden ze, verspreid in de nasleep

Een andere brug zal het vertrouwen dat we van onze eerstgeborene hebben afgenomen niet redden

Dit zal niet breken, omdat ijzer ijzer versterkt

Voor het ochtendgloren breekt de nacht door door de mist

Een plek waar lafaards gedijen en goede mannen sterven als honden

Bijt op de tong tot je niet meer kunt negeren

Bloed in de mond is beter dan bloed op de vloer

Verwijder de zwakken om de bloedlijn zuiver te houden

Klauw in de longen totdat ze niet meer ademen

Een kelk die in de richting van de zon wordt gehouden om de handen die binden te sussen

Onze collectieve innerlijke arbeid, mors vergif op de geest

We zijn gesterkt door ijzer, tot tranen gereduceerd door pijn

Ik gooi mijn handen diep in het vuil om mezelf terug te vinden

Verdeel de zwakken, verspreid lijden, ontzetting

Wees standvastig, houd al onze terughoudendheid vast

Bereid jullie voor!

Voor een storm van zwaarden om te regenen op de ruggen van mannen

Voor ons bidden ze, verspreid in de nasleep

Een andere brug zal het vertrouwen dat we van onze eerstgeborene hebben afgenomen niet redden

Dit zal niet breken, omdat ijzer ijzer versterkt