Hieronder staat de songtekst van het nummer La última canción , artiest - Duncan Dhu met vertaling
Originele tekst met vertaling
Duncan Dhu
Dicen que los recuerdos envejecen
Con arrugas bellas
Que la nostalgia solo sirve
Para contar estrellas
Que las palabras nunca dichas
Viven su eterna juventud
Las horas arrastraban sus pies
Por esas tardes eternas
Las diosas se elevaban a sus cielos
Mientras cruzaban las piernas
Los tiempos coreaban las estrofas
De nuestra ingratitud
Robábamos luz, de cualquier tormenta
Frente a la plenitud
De universos en venta
Caíamos hondo, moríamos por nada
Desviábamos fondos
De lo que la vida nos daba
Nos rozaban a las cortas de palabras
Querían como flechas
Y el alambre de espino
De las frases hechas
Nos segaban las bombillas medio muertas
Del fondo de los bares
La madrugada presidia
Nuestra colección de ofensas
Y el frio alucinado de la noche
Eera nuestra recompensa
Descubríamos la cara
Manchada de las ciudades
Éramos reyes
Sobre las monturas de oro
De nuestras propias leyes
Lo queríamos todo
Cruzábamos puentes
Atravesábamos las sombras
Dejando cuentas pendientes
Bajo las alfombras
Esta dulce decepción
Esta falta de reflejos
Y esta última canción
Que llega sin dormir
Mirándose en los espejos
Robábamos luz, de cualquier tormenta
Frente a la plenitud
De universos en venta
Y cruzábamos puentes
Atravesábamos las sombras
Dejando cuentas pendientes
Bajo las alfombras
Ze zeggen dat herinneringen oud worden
met mooie rimpels
Die nostalgie werkt alleen
sterren tellen
Dan de woorden nooit gezegd
Ze leven hun eeuwige jeugd
De uren sleepten hun voeten
Voor die eeuwige middagen
De godinnen stegen op naar hun hemel
terwijl ze hun benen kruisten
De tijden zongen de strofen
van onze ondankbaarheid
We stalen licht, van elke storm
De volheid onder ogen zien
Van universums te koop
We vielen diep, we stierven voor niets
We hebben geld omgeleid
Van wat het leven ons gaf
Ze botsten tegen ons aan met korte woorden
Ze wilden als pijlen
En het prikkeldraad
van de ingestelde zinnen
We werden neergemaaid door halfdode gloeilampen
Vanaf de onderkant van de tralies
De ochtend regeerde
Onze verzameling van overtredingen
En de hallucinerende kou van de nacht
Het was onze beloning
we hebben het gezicht ontdekt
bevlekt uit de steden
we waren koningen
Over de gouden monturen
Van onze eigen wetten
we wilden het allemaal
we staken bruggen over
We liepen door de schaduwen
Accounts in behandeling laten staan
onder de tapijten
deze zoete teleurstelling
Dit gebrek aan reflexen
En dit laatste nummer
dat komt zonder slapen
In de spiegels kijken
We stalen licht, van elke storm
De volheid onder ogen zien
Van universums te koop
En we staken bruggen over
We liepen door de schaduwen
Accounts in behandeling laten staan
onder de tapijten
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt