Historias tristes - Duncan Dhu

jugando a ser, jugando a ser sombras nada mas

sombras de papel con tu piel.

jugando a ser, jugando a ser carne de cuartel

de letrina y de burdel,

la ira vive aqui y la cordura se largo sin avisar,

ninguna voz en el cuartel y marcos se ha marchado ya,

algunos dicen que escapo,

se olle un disparo de fusil y marcos no se levanto

voz de mujer, voz de mujer llorando en el salon

envuelta en gritos y en sudor

un dia gris, un dia gris alguien aviso

que ella ya no esta muy capas

y a una casa gris se la llevaron a vivir

sin preguntar y ahora alli se puede oir

un llanto lento en el salon

envuelto en odio y en dolor y tiemblan manos de mujer

la vista en humo se perdio

spelen om te zijn, spelen om schaduwen te zijn niets meer

papier schaduwen met je huid.

spelen op zijn, spelen op barak vlees zijn

van latrine en bordeel,

woede leeft hier en gezond verstand vertrok zonder waarschuwing,

geen stem in de kazerne en marcos is al vertrokken,

Sommigen zeggen dat ik wegloop

Ik hoorde een geweerschot en Marcos stond niet op

stem van een vrouw, stem van een huilende vrouw in de woonkamer

gehuld in geschreeuw en zweet

een grijze dag, een grijze dag waarschuwde iemand

dat ze niet meer erg gelaagd is

en ze namen haar mee naar een grijs huis

zonder te vragen en nu kun je horen

een langzame kreet in de woonkamer

gehuld in haat en pijn en vrouwenhanden trillen

het zicht in rook was verloren