Grand Canyon - Drive-By Truckers

We went to Grand Canyon and we stood at the expanse

and we watched the rocks change colors

and we watched the shadows dance

We probably didn’t say anything til the sunset turned to night

We let the spirits do the talking with cascades of faded light

We drove across the desert, saw the mountain range at dawn

Heard the thunder rumbles echo

against the rocks that Gods were made from

We drove across the wastelands until we finally reached the sea

and I wonder how a life so sturdy could just one day cease to be

I’m never one to wonder about the things beyond control

I stare off in the distance as I feel the highway roll

We roll on in the darkness to some city far away

Lug our sorrows, pains and angers and turn them into play

There’s no time to dwell upon it, it’s this life that we chose

that made it all worth living through the horrors that life throws

If the recently departed make the sunsets

to say farewell to the ones they leave behind

There were technicolor hues to see our sadness through

as the sun over Athens said goodbye

There’s a white owl out my window soft-lit in fading light

He’ll go soaring through the clouds and hunting through the night

and in my dreams I’ll still see him flying through a western sky

I’ll think about Grand Canyon, and i’ll lift my glass and smile

We gingen naar de Grand Canyon en we stonden bij de uitgestrektheid

en we zagen de rotsen van kleur veranderen

en we keken hoe de schaduwen dansten

We hebben waarschijnlijk niets gezegd totdat de zonsondergang in de nacht veranderde

We laten de geesten aan het woord met cascades van vervaagd licht

We reden door de woestijn, zagen de bergketen bij zonsopgang

Hoorde de donder rommelt echo

tegen de rotsen waar goden van gemaakt zijn

We reden over de woestenij tot we eindelijk de zee bereikten

en ik vraag me af hoe zo'n stevig leven op een dag kan ophouden te zijn

Ik ben nooit iemand die zich afvraagt ​​over de dingen die ik niet onder controle heb

Ik staar in de verte terwijl ik de snelweg voel rollen

We rollen door in de duisternis naar een stad ver weg

Draag ons verdriet, pijn en woede en zet ze om in spel

Er is geen tijd om er bij stil te staan, het is dit leven dat we hebben gekozen

waardoor het allemaal de moeite waard was om de verschrikkingen te doorstaan ​​die het leven met zich meebrengt

Als de onlangs vertrokken mensen de zonsondergang maken

afscheid te nemen van degenen die ze achterlaten

Er waren technicolor-tinten om ons verdriet door te laten zien

terwijl de zon boven Athene afscheid nam

Er is een witte uil uit mijn raam, zacht verlicht bij afnemend licht

Hij zal door de wolken vliegen en door de nacht jagen

en in mijn dromen zal ik hem nog steeds door een westelijke hemel zien vliegen

Ik zal aan Grand Canyon denken, en ik hef mijn glas en glimlach