Classic Rot - Dramarama

What are they doing here?

Something so familiar to my ears

Well they move like ancient science fiction on

The vacuum screen

And they sing of love and loneliness and

Different shades of green

Drownin in a lake of tears

Seems like they’ve been doing it for years

Ringing in my ears

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Well we listen on in silence, memorizing line and verse

Though the poetry is awful and the imagery is worse

Doesen’t it seem absurd?

Little children learning every single word

And they mimic words and phrases of a

Hundred years ago

And observe a moments silence for the guy who

Wrote Hey Joe

Matthew said it best at Janes

Though the maidens gone, her innocence remains

We sing on in chains

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Well I’m laughing at the waitress and they’re

Starving in the street

And they’re charging more for wonder and

They’re burning fields of wheat

Am I crazy, was it really only 20 years ago?

Or more or less, I’m not so sure

Raised on Classic Rock

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Wat doen zij hier?

Iets dat me zo bekend in de oren klinkt

Nou, ze bewegen als oude sciencefiction verder

Het vacuümscherm

En ze zingen over liefde en eenzaamheid en

Verschillende tinten groen

Verdrinken in een meer van tranen

Het lijkt erop dat ze het al jaren doen

Klinkt in mijn oren

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Wel, we luisteren in stilte verder en onthouden regel en vers

Hoewel de poëzie verschrikkelijk is en de beelden erger

Lijkt het niet absurd?

Kleine kinderen die elk woord leren

En ze bootsen woorden en zinnen na van a

Honderd jaar geleden

En neem een ​​moment stilte in acht voor de man die:

schreef Hey Joe

Matthew zei het het beste bij Janes

Hoewel de meisjes weg zijn, blijft haar onschuld

We zingen in kettingen door

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Nou, ik lach om de serveerster en ze zijn

Verhongeren op straat

En ze rekenen meer voor verwondering en

Ze verbranden velden met tarwe

Ben ik gek, was het echt pas 20 jaar geleden?

Of min of meer, ik weet het niet zo zeker

Opgegroeid met klassieke rock

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da

Bob ba da bop ba da ba da