João Valentão - Dorival Caymmi

João Valentão é brigão

Pra dar bofetão

Não presta atenção e nem pensa na vida

A todos João intimida

Faz coisas que até Deus duvida

Mas tem seu momento na vida

É quando o sol vai quebrando

Lá pro fim do mundo pra noite chegar

É quando se ouve mais forte

O ronco das ondas na beira do mar

É quando o cansaço da lida da vida

Obriga João se sentar

É quando a morena se encolhe

Se chega pro lado querendo agradar

Se a noite é de lua

A vontade é contar mentira

É se espreguiçar

Deitar na areia da praia

Que acaba onde a vista não pode alcançar

E assim adormece esse homem

Que nunca precisa dormir pra sonhar

Porque não há sonho mais lindo

Do que sua terra, não há

João Valentao is een vechter

slaan

Let niet op en denkt niet eens aan het leven

Iedereen die John intimideert

Dingen doen waar zelfs God aan twijfelt

Maar het heeft zijn moment in het leven

Dat is wanneer de zon doorbreekt

Naar het einde van de wereld voor de komende nacht

Dan hoor je het het sterkst

Het brullen van de golven aan de kust

Dat is wanneer de vermoeidheid van het leven van het leven

Dwingt John om te gaan zitten

Dat is wanneer de brunette krimpt

Als je aan de kant komt om te behagen?

Als de nacht de maan is

Het verlangen is om een ​​leugen te vertellen

Het strekt zich uit

Liggend op het strandzand

Dat eindigt waar het uitzicht niet kan komen

En deze man valt in slaap

Dat heeft nooit slaap nodig om te dromen

Omdat er geen mooiere droom is

Dan uw land, er is geen