Pa Ser Feliz - Dorian Gray

Aún conservo tu foto junto a la mía

No tengo más religión que tu anatomía

Que melancolía, al besarla y sentirte tan fría

Fue brujería

Aquella mirada que me condenó el resto de mis días

Recuerdo cuando te veía y tu me sonreías

Sabía que no perdonaría

Aunque pidiera amnistía

Las veces que dije… cambiaría

Una disculpa tardía

Hago apología de tanta alegría vacía

Tu ombligo es la ciudadela de alejandría

Es mi mi gastronomía

Necesito una lobotomía, que me haga olvidar

Después de cruzar carreteras de mentiras

No paro instalarme en callejones sin salida

Por no contestar tuve que tragar saliva ah

Siempre volviendo atrás en el ciclo de la vida

Depués de no tener al lado a un buen amigo

Me he quedado desnudo de ofrecer tantos abrigos

Me han llamado las vegas de lo que has jugado conmigo

Me he cansado de girar tantos ombligos

Y quizás es así

Pa ser feliz

Tendré que acostumbrarme a seguir sin ti

Solía escribir, pa ser feliz

Y decirte las cosas que te quería decir

Ahora escribo pa no tener que mentir

Ahora entiendo porque te llaman así

La vida es puta si

Porque la profesión más antigua del mundo que es vivir

NO conservo tu foto junto a la mia

Tanto presumía pero miré como ardía

Tanto la quería, una historia vacía

Había una vez una vez que no había

Pensé que no atropellaría

Al cruzar sin mirar tu autovía

Te atrapa te deja en minoría

Sus ojos dos lunas su boca sandía

Tiene bonita la caligrafía

Cuanto más su manzana mordía

Más se pudría mi alma sangraba agonía

Me deje llevar por la fantasía y

Le escribo esta poesía que termina en ía

Para que algo termine como yo quería

Te tendré que olvidar

Después de tropezar mil y una tantas veces

De merecerme algo mejor de lo que ofreces

De tatuarme en el alma con un numero trece

Cuando no presumes solo hablas de lo que careces

Cuando no quieres pensar y le das a la aspirina

Cuando ves a otro en brazos de tu piva

Cuando crees que no te puede pasar y respira

No te puede pasar, pero te pasa por encima

Y quizás es así

Pa ser feliz

Tendré que acostumbrarme a seguir sin ti

Solía escribir, pa ser feliz

Y decirte las cosas que te quería decir

Ahora escribo pa no tener que mentir

Ahora entiendo porque te llaman así

La vida es puta si

Porque la profesión más antigua de este mundo que es vivir

Y quizás es así

Pa ser feliz

Dime que necesitas, que quieres de mi

Solía escribir, pa ser feliz

Ojalá no te hagan lo que me has hecho a mi

Ahora escribo pa no tener que mentir

Ahora entiendo porque he llegado hasta aquí

La vida es puta si, pero mejor sin ti

Y quizás es así

Pa ser feliz

Tendré que acostumbrarme a seguir sin ti

Solía escribir, pa ser feliz

Y decirte las cosas que te quería decir

Ahora escribo pa no tener que mentir

Ahora entiendo porque te llaman así

La vida es puta si

Porque la profesión más antigua de este mundo que es vivir

Ik bewaar je foto nog steeds naast de mijne

Ik heb niet meer religie dan jouw anatomie

Wat melancholisch, haar zoenen en zo koud voelen

het was hekserij

Die blik die me de rest van mijn dagen veroordeelde

Ik weet nog dat ik je zag en dat je naar me lachte

Ik wist dat ik niet zou vergeven

Zelfs als ik om amnestie vroeg

De keren dat ik zei... ik zou veranderen

een late verontschuldiging

Ik verontschuldig me voor zoveel lege vreugde

Je navel is de citadel van Alexandrië

Het is mijn gastronomie

Ik heb een lobotomie nodig om me te laten vergeten

Na het oversteken van wegen van leugens

Ik stop niet met me te vestigen in doodlopende wegen

Om niet te antwoorden moest ik speeksel slikken ah

Altijd terug in de cyclus van het leven

Nadat je geen goede vriend aan je zijde hebt gehad

Ik ben naakt geworden van het aanbieden van zoveel jassen

Ik ben Las Vegas genoemd vanwege wat je met me hebt gespeeld

Ik ben het zat om zoveel navels te draaien

En misschien is het zo

blij zijn

Ik zal eraan moeten wennen om zonder jou verder te gaan

Ik schreef vroeger, om gelukkig te zijn

En je de dingen vertellen die ik je wilde vertellen

Nu schrijf ik zodat ik niet hoef te liegen

Nu begrijp ik waarom ze je zo noemen

het leven is een hoer ja

Omdat leven het oudste beroep ter wereld is

Ik bewaar jouw foto NIET naast de mijne

Ik schepte zo veel op, maar ik zag hoe het brandde

Ik hield zoveel van haar, een leeg verhaal

Er was eens geen

Ik dacht dat ik niet zou overlopen

Bij het oversteken zonder naar je snelweg te kijken

Het vangt je, het laat je in de minderheid

Haar ogen twee manen haar watermeloen mond

De kalligrafie is prachtig

Hoe meer zijn appel beet

Hoe meer mijn ziel rotte, het bloedde doodsangst

Ik liet me meeslepen door fantasie en

Ik schrijf deze poëzie die eindigt op ía

Om iets te laten eindigen zoals ik wilde

Ik zal je moeten vergeten

Na duizend en een keer gestruikeld te zijn

Om iets beters te verdienen dan wat je aanbiedt

Om mezelf op mijn ziel te tatoeëren met een nummer dertien

Als je niet opschept, praat je alleen over wat je mist

Als je niet wilt nadenken en je geeft aspirine

Wanneer je een ander in de armen van je piva ziet

Wanneer je denkt dat het jou niet kan gebeuren en je ademt

Het kan jou niet overkomen, maar het gaat over je heen

En misschien is het zo

blij zijn

Ik zal eraan moeten wennen om zonder jou verder te gaan

Ik schreef vroeger, om gelukkig te zijn

En je de dingen vertellen die ik je wilde vertellen

Nu schrijf ik zodat ik niet hoef te liegen

Nu begrijp ik waarom ze je zo noemen

het leven is een hoer ja

Omdat leven het oudste beroep ter wereld is

En misschien is het zo

blij zijn

Vertel me wat je nodig hebt, wat je van me wilt

Ik schreef vroeger, om gelukkig te zijn

Ik hoop dat ze jou niet aandoen wat je mij hebt aangedaan

Nu schrijf ik zodat ik niet hoef te liegen

Nu begrijp ik waarom ik zo ver ben gekomen

Het leven is een bitch ja, maar beter zonder jou

En misschien is het zo

blij zijn

Ik zal eraan moeten wennen om zonder jou verder te gaan

Ik schreef vroeger, om gelukkig te zijn

En je de dingen vertellen die ik je wilde vertellen

Nu schrijf ik zodat ik niet hoef te liegen

Nu begrijp ik waarom ze je zo noemen

het leven is een hoer ja

Omdat leven het oudste beroep ter wereld is